ज्वाला सिंह समुहले महोत्तरीको सोनमाबाट सदभावनाका एक जना कार्यकर्तालाई अपहरण गरे
Print Feed() Commentsसन्तोष सिंह
जनकपुर , फागुन १५ गते । जनतान्त्रिक तराई मुक्ति मोर्चा ज्वाला सिंह समुहले आइतबार महोत्तरीको सोनमाबाट सदभावनाका एक जना कार्यकर्तालाई अपहरण गरेको छ । सोनमा-३ बस्ने ३५ वषिर्य फकिर अंसारी खेत हेर्न गएको समयमा अपहरणमा परेको महोत्तरीका प्रहरी प्रमुख संजयराज शर्माले बताए । मोर्चा बिरुद्ध सुराकी गरेको आरोपमा अंसारीलाई अपहरण गरिएको एरिया इन्जार्च जिवन त्यागीले जिम्मेवारी लिएका छन् ।
अपहरण कार्यमा संलगन रहेको आशंकामा सोनमा ७ बस्ने इजलास नदाफलाई अनुसन्धानको लागि पक्राउ गरिएको जिल्ला प्रहरी कार्यालय महोत्तरीले जनाएको छ । अपहरीत अंसारीको खोजिका लागि प्रहरी टोली खताईएको प्रहरी प्रमुख शर्माले बताए ।
यता मानवअधिकार जवाफदेहिता तथा निगरानी समिति महोत्तरीका सहसंयोजक महेशकुमार दासले विज्ञप्ति जारी गर्दै अपहरितको अवस्था पत्ता लगाई दिन सम्बन्धित सबै पक्षसंग आग्रह गरिएको छ ।
Koitilya sharma Giraftar
संयुक्त मोर्चाका केन्द्रीय अध्यक्ष गिरफ्तार
महोत्तरी समाचारदाता
जलेश्वर, फागुन १ गते । संयुक्त जनतान्त्रिक तराई मुक्ति मोर्चाका केन्द्रीय अध्यक्ष कौटिल्य शर्माले आइतबार महोत्तरी जिल्लाको सिमावर्ती भिठामोडमा सार्वजनिक भई गिरफ्तारी दिएका छन् ।
सशस्त्र समुहका तर्फबाट पूर्व वार्ता टोलीका संयोजक समेत रहनुभएका शर्मा उपनामका संजय गुप्ताले ८ जना सहकर्मी सहित गिरफ्तारी दिएका हुन् ।
शर्मा सहित मोरंगका राजिव, आशिक अलि, विश्वजित, रौतहटका विक्रम यादव, रुपन्देहीका अर्जुन, सर्लाहीका सुखदेव सहित ८ जनाले जनजागरण अभियानका लागि भूमिगत क्रान्तिकारी जीवन परित्याग गरी सार्वजनिक क्रान्तिकारी जीवन अंगाल्नका लागि सार्वजनिक भइ गिरफ्तारी दिएका हुन् ।
उनीहरुलाई सिमावर्ती भिठामोडबाट बा१झ ७८७८ नम्बरको प्रहरीको भ्यानबाट जिल्ला प्रहरी कार्यालय महोत्तरीमा ल्याइएको छ । हाल उहाँहरुलाई जिल्ला प्रहरी कार्यालय महोत्तरीमा राखिएको छ ।
शान्तिपूर्ण बाटोको अस्तित्व समाप्त भइसकेको अवस्थामा क्रान्तिको अग्र भागलाई बचाउन तथा सबैले आ–आफ्नो राष्ट्रियता ससम्मान फिर्ता पाउनुपर्ने अडान सहित गिरफ्तारी दिएको शर्माले पत्रकारसम्मेलन गर्दे वताएका थिए । नेताहरु सत्ता लिप्सामा लागेकाले समयमै संविधान निर्माण नहुने समेत शर्माले दावी गरे । नेताहरुले आफुहरुले आ—आफ्नो मातृभाषामा मात्रै बयान दिने वताउनुहुदै नेपाली भाषामा आफुहरुले कुनै पनि हालतमा बयान नदिने अडान व्यक्त गर्नुभएको थियो । उहाँहरुले आफुहरुलाई पक्राउ गरी जेलमा राखे पनि त्यहाँबाट मुक्त हुने वित्तिकै दशवर्षे जनजागरण अभियान शुरु हुने वताउनुभयो । उहाँहरुले अबको आन्दोलन शान्तिपूर्ण हुने जानकारी दिनुहुदै सबैलाई राष्ट्रिय एकतामा बाँधे अनुकरणीय हुने वताउनुभयो । आफुहरुले सार्वभौमसत्तासम्पन्न तराईको आँकाक्षा राखेको जानकारी दिनुहुदै आफुहरुको लडाई पहाडी र मधेशी समुदायबिचको साम्प्रदायिकता फैलाउन नभएको समेत जिकिर गर्नुभयो । उहाँहरुले सरकारले बढी दमन गर्न खोजे आफुहरुले आमरन अनसनमा समेत बस्न सक्ने वताउनुभयो ।
भारतको सितामढीबाट भारतीय टाटा सुमोबाट आई भिठामोड नाकामा प्रवेश गरी नाराबाजी गर्दे सिमा प्रहरी चौकी भिठामोडमा सार्वजनिक भएका थिए ।
महोत्तरी समाचारदाता
जलेश्वर, फागुन १ गते । संयुक्त जनतान्त्रिक तराई मुक्ति मोर्चाका केन्द्रीय अध्यक्ष कौटिल्य शर्माले आइतबार महोत्तरी जिल्लाको सिमावर्ती भिठामोडमा सार्वजनिक भई गिरफ्तारी दिएका छन् ।
सशस्त्र समुहका तर्फबाट पूर्व वार्ता टोलीका संयोजक समेत रहनुभएका शर्मा उपनामका संजय गुप्ताले ८ जना सहकर्मी सहित गिरफ्तारी दिएका हुन् ।
शर्मा सहित मोरंगका राजिव, आशिक अलि, विश्वजित, रौतहटका विक्रम यादव, रुपन्देहीका अर्जुन, सर्लाहीका सुखदेव सहित ८ जनाले जनजागरण अभियानका लागि भूमिगत क्रान्तिकारी जीवन परित्याग गरी सार्वजनिक क्रान्तिकारी जीवन अंगाल्नका लागि सार्वजनिक भइ गिरफ्तारी दिएका हुन् ।
उनीहरुलाई सिमावर्ती भिठामोडबाट बा१झ ७८७८ नम्बरको प्रहरीको भ्यानबाट जिल्ला प्रहरी कार्यालय महोत्तरीमा ल्याइएको छ । हाल उहाँहरुलाई जिल्ला प्रहरी कार्यालय महोत्तरीमा राखिएको छ ।
शान्तिपूर्ण बाटोको अस्तित्व समाप्त भइसकेको अवस्थामा क्रान्तिको अग्र भागलाई बचाउन तथा सबैले आ–आफ्नो राष्ट्रियता ससम्मान फिर्ता पाउनुपर्ने अडान सहित गिरफ्तारी दिएको शर्माले पत्रकारसम्मेलन गर्दे वताएका थिए । नेताहरु सत्ता लिप्सामा लागेकाले समयमै संविधान निर्माण नहुने समेत शर्माले दावी गरे । नेताहरुले आफुहरुले आ—आफ्नो मातृभाषामा मात्रै बयान दिने वताउनुहुदै नेपाली भाषामा आफुहरुले कुनै पनि हालतमा बयान नदिने अडान व्यक्त गर्नुभएको थियो । उहाँहरुले आफुहरुलाई पक्राउ गरी जेलमा राखे पनि त्यहाँबाट मुक्त हुने वित्तिकै दशवर्षे जनजागरण अभियान शुरु हुने वताउनुभयो । उहाँहरुले अबको आन्दोलन शान्तिपूर्ण हुने जानकारी दिनुहुदै सबैलाई राष्ट्रिय एकतामा बाँधे अनुकरणीय हुने वताउनुभयो । आफुहरुले सार्वभौमसत्तासम्पन्न तराईको आँकाक्षा राखेको जानकारी दिनुहुदै आफुहरुको लडाई पहाडी र मधेशी समुदायबिचको साम्प्रदायिकता फैलाउन नभएको समेत जिकिर गर्नुभयो । उहाँहरुले सरकारले बढी दमन गर्न खोजे आफुहरुले आमरन अनसनमा समेत बस्न सक्ने वताउनुभयो ।
भारतको सितामढीबाट भारतीय टाटा सुमोबाट आई भिठामोड नाकामा प्रवेश गरी नाराबाजी गर्दे सिमा प्रहरी चौकी भिठामोडमा सार्वजनिक भएका थिए ।
sikcha ma talabandi ra jibish ma kutpit
जिल्ला शिक्षामा तालावन्दी
महोत्तरी समाचारदाता
जलेश्वर, फागुन २ गते । महोत्तरी जिल्लाको सदरमुकाम जलेश्वर स्थित जिल्ला शिक्षा कार्यालयमा विभिन्न माँग सहित तालावन्दी गरिएको छ ।
खखना लोटना उच्च माध्यमिक विद्यालयमा भइरहेको अनियमितताको माँग सहित सो गाउँका स्थानीयबासीहरुले जिल्ला शिक्षा कार्यालयमा तालावन्दी गरेका हुन् । तालावन्दीका कारण जिशिकाको काम कारवाही अवरुद्ध भएका छन् ।
सो विद्यालयको खाता संचालन गरिनुपर्ने, विद्यालयमा भइरहेको अनियमितताको छानविन गर्नुपर्ने लगायतका माँगहरु गर्दे तालावन्दी गरिएको एक अभिभावकले जानकारी दिनुभयो । उहाँले कार्यालयमा खाता संचालन नभएको कारण विगत ३ महिनादेखि शिक्षक लगायत कर्मचारीहरुले भुक्तानी पाउन नसकेको गुनासो गर्नुहुदै पटक पटक समस्या समाधानको लागि धाए पनि समाधान हुन नसके पछि वाध्य भएर तालावन्दी गरिएको जानकारी दिनुभयो ।
ज्ञातव्य छ पटक पटक सो विद्यालयमा प्रधानाध्यापक बिचको विवाद हुँदै आएको छ भने पटक पटक अभिभावकहरुले शिक्षा कार्यालयमा तालावन्दी तथा धर्ना दिदै आएका छन् ।
जिविस महोत्तरीमा कुटपिट
महोत्तरी समाचारदाता
जलेश्वर, फागुन २ गते । जिल्ला विकास समिति महोत्तरीमा सामाजिक परिचालन तथा सशक्तीकरण तालिमको विषयमा कर्मचारी र संघसंस्थाका पदाधिकारी बिच कुटाकुट भएको छ । कुटाकुट पछि प्रहरीले जिविसका एक कर्मचारीलाई आफ्नो नियन्त्रणमा लिएको जनाएको छ ।
सामाजिक परिचालन तथा सशक्तीकरण तालिमको लागि स्थानीय विकास कोषका केही कर्मचारीको मिलेमतोमा डेढ करोड भन्दा बढीको अनियमितता भएको रहस्य खुलेपछि कर्मचारी र स्थानीयबिच कुटाकुट भएको हो । स्रोतका अनुसार स्थानीय शासन तथा सामुदायिक विकासको ८७ लाख, उपेक्षित उत्पीडित तथा दलित उत्थानको ४ लाख पचास हजार, मधेसी पिछडा वर्ग र मुस्लिम उत्थान कार्यक्रमको ९ लाख गरी कोषको १ करोड ५० हजार रुपैया अनियमतिता भएको हो । जलेश्वर नगरपालिका सहित जिल्लाका ६२ गाविसमा सामाजिक परिचालन तथा सशक्तीकरणबारे चार चार पटक तालिम गरेको, प्रशासनिक खर्च, तथ्याँक संकलन एवं विश्लेषन तथा इन्धन खर्च लगायतमा ९७ लाख, विभिन्न गाउँहरुमा बा्रखा वितरण गरेको, तालिम दिएको लगायतका कार्यहरु कागजमा देखाई अनियमितता गरिएको स्रोतको दावी रहेको छ ।
तत्कालिन स्थानीय विकास अधिकारी हरिलोचन शर्मा, स्थानीय विकास कोषका प्रमुख राजेश पाठक र केही कर्मचारीको मिलेमतोमा तालिम गरेको नक्कली विल भर्पाइ पेस गरेर कोषको रकम अनियमितता गरेको भन्दै केही संघसंस्थाहरुले उजुरी गरेपछि यस्तो रहस्य खुलेको हो । सोही क्रममा कोषका कर्मचारी र केही स्थानीय संघसंस्थाका पदाधिकारीबीच झडप भएको थियो । झडप पश्चात जिल्ला प्रहरी कार्यालय महोत्तरीका प्रहरी निरिक्षक दिनेश भण्डारीको कमाण्डमा खटिगएको टोलीले तत्कालै कोषका कर्मचारी बालकृष्ण झालाई नियन्त्रणमा लिएका थिए । उनलाई पछि छानवीनमा राख्ने भन्दै छाडिएको थियो ।
लक्षित वर्गको रकम सो वर्गमा नै खर्च नभएको भन्दै उजुरी परेपछि जिविसले केही दिनपहिला प्रमोद सिंहको नेतृत्वमा ५ सदस्यीय समिति छानविन समिति समेत चयन गरेको थियो ।
महोत्तरी समाचारदाता
जलेश्वर, फागुन २ गते । महोत्तरी जिल्लाको सदरमुकाम जलेश्वर स्थित जिल्ला शिक्षा कार्यालयमा विभिन्न माँग सहित तालावन्दी गरिएको छ ।
खखना लोटना उच्च माध्यमिक विद्यालयमा भइरहेको अनियमितताको माँग सहित सो गाउँका स्थानीयबासीहरुले जिल्ला शिक्षा कार्यालयमा तालावन्दी गरेका हुन् । तालावन्दीका कारण जिशिकाको काम कारवाही अवरुद्ध भएका छन् ।
सो विद्यालयको खाता संचालन गरिनुपर्ने, विद्यालयमा भइरहेको अनियमितताको छानविन गर्नुपर्ने लगायतका माँगहरु गर्दे तालावन्दी गरिएको एक अभिभावकले जानकारी दिनुभयो । उहाँले कार्यालयमा खाता संचालन नभएको कारण विगत ३ महिनादेखि शिक्षक लगायत कर्मचारीहरुले भुक्तानी पाउन नसकेको गुनासो गर्नुहुदै पटक पटक समस्या समाधानको लागि धाए पनि समाधान हुन नसके पछि वाध्य भएर तालावन्दी गरिएको जानकारी दिनुभयो ।
ज्ञातव्य छ पटक पटक सो विद्यालयमा प्रधानाध्यापक बिचको विवाद हुँदै आएको छ भने पटक पटक अभिभावकहरुले शिक्षा कार्यालयमा तालावन्दी तथा धर्ना दिदै आएका छन् ।
जिविस महोत्तरीमा कुटपिट
महोत्तरी समाचारदाता
जलेश्वर, फागुन २ गते । जिल्ला विकास समिति महोत्तरीमा सामाजिक परिचालन तथा सशक्तीकरण तालिमको विषयमा कर्मचारी र संघसंस्थाका पदाधिकारी बिच कुटाकुट भएको छ । कुटाकुट पछि प्रहरीले जिविसका एक कर्मचारीलाई आफ्नो नियन्त्रणमा लिएको जनाएको छ ।
सामाजिक परिचालन तथा सशक्तीकरण तालिमको लागि स्थानीय विकास कोषका केही कर्मचारीको मिलेमतोमा डेढ करोड भन्दा बढीको अनियमितता भएको रहस्य खुलेपछि कर्मचारी र स्थानीयबिच कुटाकुट भएको हो । स्रोतका अनुसार स्थानीय शासन तथा सामुदायिक विकासको ८७ लाख, उपेक्षित उत्पीडित तथा दलित उत्थानको ४ लाख पचास हजार, मधेसी पिछडा वर्ग र मुस्लिम उत्थान कार्यक्रमको ९ लाख गरी कोषको १ करोड ५० हजार रुपैया अनियमतिता भएको हो । जलेश्वर नगरपालिका सहित जिल्लाका ६२ गाविसमा सामाजिक परिचालन तथा सशक्तीकरणबारे चार चार पटक तालिम गरेको, प्रशासनिक खर्च, तथ्याँक संकलन एवं विश्लेषन तथा इन्धन खर्च लगायतमा ९७ लाख, विभिन्न गाउँहरुमा बा्रखा वितरण गरेको, तालिम दिएको लगायतका कार्यहरु कागजमा देखाई अनियमितता गरिएको स्रोतको दावी रहेको छ ।
तत्कालिन स्थानीय विकास अधिकारी हरिलोचन शर्मा, स्थानीय विकास कोषका प्रमुख राजेश पाठक र केही कर्मचारीको मिलेमतोमा तालिम गरेको नक्कली विल भर्पाइ पेस गरेर कोषको रकम अनियमितता गरेको भन्दै केही संघसंस्थाहरुले उजुरी गरेपछि यस्तो रहस्य खुलेको हो । सोही क्रममा कोषका कर्मचारी र केही स्थानीय संघसंस्थाका पदाधिकारीबीच झडप भएको थियो । झडप पश्चात जिल्ला प्रहरी कार्यालय महोत्तरीका प्रहरी निरिक्षक दिनेश भण्डारीको कमाण्डमा खटिगएको टोलीले तत्कालै कोषका कर्मचारी बालकृष्ण झालाई नियन्त्रणमा लिएका थिए । उनलाई पछि छानवीनमा राख्ने भन्दै छाडिएको थियो ।
लक्षित वर्गको रकम सो वर्गमा नै खर्च नभएको भन्दै उजुरी परेपछि जिविसले केही दिनपहिला प्रमोद सिंहको नेतृत्वमा ५ सदस्यीय समिति छानविन समिति समेत चयन गरेको थियो ।
Mahottari mahasangh
महोत्तरी महासंघमा सर्वसम्मती
महोत्तरी समाचारदाता
जलेश्वर, फागुन ४ गते । नेपाल पत्रकार महासंघ महोत्तरी शाखाले सर्वसम्मतीबाट अध्यक्षमा हरिप्रसाद मण्डललाई तेस्रो पल्ट चयन गरेको छ ।
जिल्ला शाखाको वुधबार भएको आठौं अधिवेशनले सर्वसम्मतीबाट मण्डलको अध्यक्षतामा ११ सदस्यीय कार्य समिति चयन गरेको हो ।
सर्वसम्मतीबाट चयन हुनेमा उपाध्यक्षमा कृष्णचन्द्र झा, सचिवमा गोरखापत्रका नागेन्द्रकुमार कर्ण, सहसचिवमा महेशकुमार दास, कोषाध्यषमा कुँवरकान्त झा रहनुभएको छ ।
त्यसैगरी सदस्यहरुमा लक्ष्मी तिवारी, ममता विश्वकर्मा, खुश्वु झा, दिपिका साह, धिरेन्द्र राय र संजीतकुमार मण्डल चयन भएको हो ।
त्यसैगरी केन्द्रीय सभासदमा (पार्षद) चार जना चयन भएको निर्वाचन कमिटिका इश्वरी पौडेलले जानकारी दिनुभयो । सभासदहरुमा कमलेश मण्डल, अजयकुमार सिंह, इश्वरी काँफ्ले र राकेश प्रसाद चौधरी चयन भएको हो ।
बन्द सत्रमा केन्द्रीय प्रतिनिधी शम्भु झाले उहाँहरुले चयन भएको घोषणा गर्नुहुदै प्रमाणपत्र वितरण गर्नुभएको थियो ।
नेपाल पत्रकार महासंघ महोत्तरी शाखाको नवनिर्मित भवनमा भएको आठौं महाधिवेशनको उद्घाटन सत्रमा प्रमुख अतिथिको आसनबाट बोल्नुहुदै पत्रकार महासंघका केन्द्रीय अध्यक्ष धर्मेन्द्र झाले अहिले पत्रकारहरुले संविधान निर्माणमा दवाव दिनुपर्नेमा जोड दिनुभएको थियो । अध्यक्ष झाले संविधान नबने सम्म शान्ति नहुने र कुनै पनि क्षेत्रको अधिकार नभेटने भएकोले संविधानको लागि दवाव दिनुपर्ने आवश्यकता रहेकोमा जोड दिनुभएको थियो ।
महोत्तरी समाचारदाता
जलेश्वर, फागुन ४ गते । नेपाल पत्रकार महासंघ महोत्तरी शाखाले सर्वसम्मतीबाट अध्यक्षमा हरिप्रसाद मण्डललाई तेस्रो पल्ट चयन गरेको छ ।
जिल्ला शाखाको वुधबार भएको आठौं अधिवेशनले सर्वसम्मतीबाट मण्डलको अध्यक्षतामा ११ सदस्यीय कार्य समिति चयन गरेको हो ।
सर्वसम्मतीबाट चयन हुनेमा उपाध्यक्षमा कृष्णचन्द्र झा, सचिवमा गोरखापत्रका नागेन्द्रकुमार कर्ण, सहसचिवमा महेशकुमार दास, कोषाध्यषमा कुँवरकान्त झा रहनुभएको छ ।
त्यसैगरी सदस्यहरुमा लक्ष्मी तिवारी, ममता विश्वकर्मा, खुश्वु झा, दिपिका साह, धिरेन्द्र राय र संजीतकुमार मण्डल चयन भएको हो ।
त्यसैगरी केन्द्रीय सभासदमा (पार्षद) चार जना चयन भएको निर्वाचन कमिटिका इश्वरी पौडेलले जानकारी दिनुभयो । सभासदहरुमा कमलेश मण्डल, अजयकुमार सिंह, इश्वरी काँफ्ले र राकेश प्रसाद चौधरी चयन भएको हो ।
बन्द सत्रमा केन्द्रीय प्रतिनिधी शम्भु झाले उहाँहरुले चयन भएको घोषणा गर्नुहुदै प्रमाणपत्र वितरण गर्नुभएको थियो ।
नेपाल पत्रकार महासंघ महोत्तरी शाखाको नवनिर्मित भवनमा भएको आठौं महाधिवेशनको उद्घाटन सत्रमा प्रमुख अतिथिको आसनबाट बोल्नुहुदै पत्रकार महासंघका केन्द्रीय अध्यक्ष धर्मेन्द्र झाले अहिले पत्रकारहरुले संविधान निर्माणमा दवाव दिनुपर्नेमा जोड दिनुभएको थियो । अध्यक्ष झाले संविधान नबने सम्म शान्ति नहुने र कुनै पनि क्षेत्रको अधिकार नभेटने भएकोले संविधानको लागि दवाव दिनुपर्ने आवश्यकता रहेकोमा जोड दिनुभएको थियो ।
sarkari bida
हरेक सरकारी कर्मचारीले वर्षमा एक सय ५४ दिन बिदा पाउने भएका छन्
नयाँ पत्रिका
काठमाडौं, २ फागुन
आउँदो ०६८ सालमा पनि सरकारी कर्मचारीले अत्यधिक बिदा उपभोग गर्न पाउने भएका छन् । सरकारले एक वर्षमा शनिबार ५२ र चाडपर्व तथा अन्य बिदा ४८ दिन गरी सय दिन बिदा दिने भएको छ ।
एक वर्षका तीन सय ६५ दिनमध्ये सय दिन सरकारी कार्यालय बन्द रहने भएका हुन् । सरकारी बिदाका अलावा कर्मचारीले एक वर्षको अवधिमा ३० दिन घरबिदा, १२ दिन बिरामी बिदा र १२ दिन चाडपर्व तथा भैपरी बिदा पाउने गर्छन् । यीसमेत
जोड्दा हरेक सरकारी कर्मचारीले वर्षमा एक सय ५४ दिन बिदा पाउने भएका छन् । यी बिदाको व्यवस्था निजामती सेवा ऐन र नियमावलीमा नै गरिएको छ । सरकारी बिदासम्बन्धी निर्णय भने गृह मन्त्रालयले गर्दै आएको छ ।
चालू वर्ष ०६७ मा भन्दा ०६८ सालमा कर्मचारीलाई दिइएको बिदाको दिन वृद्धि गरिएको छ । गृह मन्त्रालयले ०६८ साल १ वैशाखदेखि ०६८ साल चैत मसान्तसम्म विभिन्न चाडपर्व र शनिबार गरी सय दिन बिदा दिने निर्णय गरिएको जनाएको छ ।
गृह मन्त्रालयका अनुसार ०६८ सालमा दसैं बिदा आठ दिन, तिहार बिदा तीन दिन, अन्य चाडपर्व बिदा १५ दिन, जन्मजयन्ती बिदा तीन दिन, दिवस बिदा आठ दिन दिइएको छ । त्यसैगरी स्थानीय बिदा तीन दिन, महिला बिदा तीन दिन, शिक्षण संस्था बिदा १ दिन र काठमाडौं उपत्यकाका लागि छुट्टै चार दिन बिदा दिइएको छ ।
मन्त्रालयले ०६८ सालमा दसैंका लागि आठ दिन बिदा दिएको छ । ११ असोजमा घटस्थापनाको दिन बिदा दिइएको छ । त्यसैगरी १६ असोजदेखि २१ असोजसम्म (फूलपातीदेखि द्वादशीसम्म) बिदा दिइएको छ भने २४ असोजमा कोजाग्रत पूणिर्माका दिन पनि बिदा दिइएको छ । ०६७ सालमा कोजाग्रत पूणिर्माका दिन बिदा दिइएको थिएन । यसपटक भने सो दिन पनि बिदा दिइएको छ ।
त्यसैगरी ९ कात्तिकदेखि ११ कात्तिकसम्म तिहार तथा म्हपूजाको बिदा दिइएको छ । त्यसैगरी नववर्ष, गौरा पर्व, किरात, राई, लिम्बूको उँभौली पर्व, जनैपूणिर्मा, इद पर्व, छठपर्व, बकर इद, उँधौली पूजा, ज्यापु दिवसमा सार्वजनिक बिदा दिइएको छ । यसैगरी इसाई धर्मावलम्बीको पर्व क्रिसमस डे,
नयाँ पत्रिका
काठमाडौं, २ फागुन
आउँदो ०६८ सालमा पनि सरकारी कर्मचारीले अत्यधिक बिदा उपभोग गर्न पाउने भएका छन् । सरकारले एक वर्षमा शनिबार ५२ र चाडपर्व तथा अन्य बिदा ४८ दिन गरी सय दिन बिदा दिने भएको छ ।
एक वर्षका तीन सय ६५ दिनमध्ये सय दिन सरकारी कार्यालय बन्द रहने भएका हुन् । सरकारी बिदाका अलावा कर्मचारीले एक वर्षको अवधिमा ३० दिन घरबिदा, १२ दिन बिरामी बिदा र १२ दिन चाडपर्व तथा भैपरी बिदा पाउने गर्छन् । यीसमेत
जोड्दा हरेक सरकारी कर्मचारीले वर्षमा एक सय ५४ दिन बिदा पाउने भएका छन् । यी बिदाको व्यवस्था निजामती सेवा ऐन र नियमावलीमा नै गरिएको छ । सरकारी बिदासम्बन्धी निर्णय भने गृह मन्त्रालयले गर्दै आएको छ ।
चालू वर्ष ०६७ मा भन्दा ०६८ सालमा कर्मचारीलाई दिइएको बिदाको दिन वृद्धि गरिएको छ । गृह मन्त्रालयले ०६८ साल १ वैशाखदेखि ०६८ साल चैत मसान्तसम्म विभिन्न चाडपर्व र शनिबार गरी सय दिन बिदा दिने निर्णय गरिएको जनाएको छ ।
गृह मन्त्रालयका अनुसार ०६८ सालमा दसैं बिदा आठ दिन, तिहार बिदा तीन दिन, अन्य चाडपर्व बिदा १५ दिन, जन्मजयन्ती बिदा तीन दिन, दिवस बिदा आठ दिन दिइएको छ । त्यसैगरी स्थानीय बिदा तीन दिन, महिला बिदा तीन दिन, शिक्षण संस्था बिदा १ दिन र काठमाडौं उपत्यकाका लागि छुट्टै चार दिन बिदा दिइएको छ ।
मन्त्रालयले ०६८ सालमा दसैंका लागि आठ दिन बिदा दिएको छ । ११ असोजमा घटस्थापनाको दिन बिदा दिइएको छ । त्यसैगरी १६ असोजदेखि २१ असोजसम्म (फूलपातीदेखि द्वादशीसम्म) बिदा दिइएको छ भने २४ असोजमा कोजाग्रत पूणिर्माका दिन पनि बिदा दिइएको छ । ०६७ सालमा कोजाग्रत पूणिर्माका दिन बिदा दिइएको थिएन । यसपटक भने सो दिन पनि बिदा दिइएको छ ।
त्यसैगरी ९ कात्तिकदेखि ११ कात्तिकसम्म तिहार तथा म्हपूजाको बिदा दिइएको छ । त्यसैगरी नववर्ष, गौरा पर्व, किरात, राई, लिम्बूको उँभौली पर्व, जनैपूणिर्मा, इद पर्व, छठपर्व, बकर इद, उँधौली पूजा, ज्यापु दिवसमा सार्वजनिक बिदा दिइएको छ । यसैगरी इसाई धर्मावलम्बीको पर्व क्रिसमस डे,
Taraiko gudhi atkarman ma
गुठीको जग्गामा अतिक्रम हुँदै
२०६७ - माघ - २१
लक्ष्मी सापकोटा/राजधानी
काठमाडौं, २१ माघ
गुठीको जग्गामा अतिक्रमण बढ्न थालेको छ । मुलुकका विभिन्न जिल्लामा धार्मिक तर्ीथस्थलका रूपमा रहेको गुठीको जग्गामा बाली लगाउने र घर बनाइ मानिस बसोवास गर्न थालेपछि दैनिक रूपमा अतिक्रमण बढ्दै गएको हो ।
उपत्यकालगायतका तर्राईका विभिन्न जिल्लामा बढी मात्रामा जग्गाको अतिक्रमण हुने गरेको गुठी संस्थानले जनाएको छ ।
गुठी स्ांस्थानका सह-प्रशासक हेमराज सुवेदी सरकारले धार्मिक तर्ीथ स्थलका रूपमा राखेका गुठीमा केही समययता अतिक्रमण बढ्दै गएपछि त्यसलाई व्यवस्थापन गर्न समस्या परेको बताए । संस्थान एक्लैले व्यवस्थापन गर्न नसक्ने भन्दै प्रशासक सुवेदीले भने, 'सरकारी तवरबाट यसलाई नियन्त्रण गर्न विशेष कार्यक्रम सञ्चालन गर्नर्ुपर्छ ।'
सरकारले यसलाई व्यवस्थापन गर्न छलफल गरिरहे पनि अहिलेसम्म कुनै निचोड नआउँदा गुठीको जग्गा दैनिक रूपमा दुरुपयोग हुँदै गएको उनले बताए । विशेषगरी जनकपुर, धनुषा, महोत्तरी, बारा, पर्सर्ााकाठमाडौं र दाङमा बढी मात्रामा जग्गाको अतिक्रम भएको संस्थानले जनाएको छ । विभिन्न जिल्लामा गुठीको जग्गामा लगाइएको खाद्यान्न-बाली संस्थानलाई नदिइ आफंै उपभोगसमेत गर्ने गरेको संस्थानले जनाएको । मुलुकभर ६६ हजार तीन सय ३० बिघा र पाँच लाख ६२ हजार रोपनी जग्गा गुठीका नाममा रहेको छ । सुकुम्बासीलगायतका अन्य व्यक्तिबाट समेत जग्गाको अतिक्रमण हुन थालेको संस्थानले जनाएको छ ।
विभिन्न ६८ जिल्लामा गुठीको जग्गा रहेको छ । उपत्यकाको पशुपति मन्दिरवरपरको जग्गासमेत अतिक्रमण हुन थालेको छ । व्यवस्थापिका
संस्ाद्को प्राकृतिक स्रोत र साधन समितिले पाल्पा, दाङ, जनकपुर, महोत्तरी, सिन्धुपाल्चोक र धादिङलगायतका अन्य जिल्लामा रहेको गुठीलाई व्यवस्थित गर्ने अवधारण १५ दिनभित्रमा पेस गर्न भूमिसुधार तथा व्यवस्था मन्त्रालयलाई निर्देशन दिएको समितिका सचिव रामशरण घिमिरले जानकारी दिए । गुठीको जग्गा मठ, मन्दिर, पाटी, पौवा, चौतारी, धार्मिक स्थलका रूपमा प्रयोग हुँदै आएको छ ।
२०६७ - माघ - २१
लक्ष्मी सापकोटा/राजधानी
काठमाडौं, २१ माघ
गुठीको जग्गामा अतिक्रमण बढ्न थालेको छ । मुलुकका विभिन्न जिल्लामा धार्मिक तर्ीथस्थलका रूपमा रहेको गुठीको जग्गामा बाली लगाउने र घर बनाइ मानिस बसोवास गर्न थालेपछि दैनिक रूपमा अतिक्रमण बढ्दै गएको हो ।
उपत्यकालगायतका तर्राईका विभिन्न जिल्लामा बढी मात्रामा जग्गाको अतिक्रमण हुने गरेको गुठी संस्थानले जनाएको छ ।
गुठी स्ांस्थानका सह-प्रशासक हेमराज सुवेदी सरकारले धार्मिक तर्ीथ स्थलका रूपमा राखेका गुठीमा केही समययता अतिक्रमण बढ्दै गएपछि त्यसलाई व्यवस्थापन गर्न समस्या परेको बताए । संस्थान एक्लैले व्यवस्थापन गर्न नसक्ने भन्दै प्रशासक सुवेदीले भने, 'सरकारी तवरबाट यसलाई नियन्त्रण गर्न विशेष कार्यक्रम सञ्चालन गर्नर्ुपर्छ ।'
सरकारले यसलाई व्यवस्थापन गर्न छलफल गरिरहे पनि अहिलेसम्म कुनै निचोड नआउँदा गुठीको जग्गा दैनिक रूपमा दुरुपयोग हुँदै गएको उनले बताए । विशेषगरी जनकपुर, धनुषा, महोत्तरी, बारा, पर्सर्ााकाठमाडौं र दाङमा बढी मात्रामा जग्गाको अतिक्रम भएको संस्थानले जनाएको छ । विभिन्न जिल्लामा गुठीको जग्गामा लगाइएको खाद्यान्न-बाली संस्थानलाई नदिइ आफंै उपभोगसमेत गर्ने गरेको संस्थानले जनाएको । मुलुकभर ६६ हजार तीन सय ३० बिघा र पाँच लाख ६२ हजार रोपनी जग्गा गुठीका नाममा रहेको छ । सुकुम्बासीलगायतका अन्य व्यक्तिबाट समेत जग्गाको अतिक्रमण हुन थालेको संस्थानले जनाएको छ ।
विभिन्न ६८ जिल्लामा गुठीको जग्गा रहेको छ । उपत्यकाको पशुपति मन्दिरवरपरको जग्गासमेत अतिक्रमण हुन थालेको छ । व्यवस्थापिका
संस्ाद्को प्राकृतिक स्रोत र साधन समितिले पाल्पा, दाङ, जनकपुर, महोत्तरी, सिन्धुपाल्चोक र धादिङलगायतका अन्य जिल्लामा रहेको गुठीलाई व्यवस्थित गर्ने अवधारण १५ दिनभित्रमा पेस गर्न भूमिसुधार तथा व्यवस्था मन्त्रालयलाई निर्देशन दिएको समितिका सचिव रामशरण घिमिरले जानकारी दिए । गुठीको जग्गा मठ, मन्दिर, पाटी, पौवा, चौतारी, धार्मिक स्थलका रूपमा प्रयोग हुँदै आएको छ ।
jibish ko peski farchut bhayen
पेस्की फछर्र्योट नहुँदा विकास ठप्प
२०६७ - माघ - १५
राजधानी संवाददाता
महोत्तरी, १५ माघ
जिल्ला विकास समिति महोत्तरीले पंचायती देखि गणतन्त्र व्यवस्था सम्मका विभिन्न जनप्रतिनिधि राजनितिकर्मी र कर्मचारीबाट पेश्की रकम फछर्योट गर्न नसक्दा तीन दर्जन भन्दा बढी विकास योजना प्रभावित भएको छ ।
जिविसका लेखाशाखा अनुसार कर्मचारीतर्फ९५ लाख ५५ हजार ५ सय ४६ रुपैया, पदाधिकारीतर्फ३६ लाख ६७ हजार ५ सय ८४, सँघ संस्था, उपभोक्ता समितितर्फ४ करोड ७ लाख ५६ हजार ७ सय ६७ रुपैया मन्त्री पर्ूव मन्त्री र सभासदतर्फ२ करोड २२ लाख, गाविसतर्फ४ करोड ८ लाख, निर्माण समिति तर्फ१ करोड ३ लाख, कार्यालय तर्फ३९ लाख रुपैया र अन्य तर्फव्यक्ति गरी २७ करोड १६ लाखको रुपैया पेश्की फर्र्छोट नभएपछि जिल्ला विकास निर्माण योजनाहरु प्रभावित भएको हो ।
जिविसका अनुसार पेश्की फर्र्छोट नगर्नेमा पर्यटन र नागरिक उडयन मन्त्री सरदसिंह भण्डारी, युवा तथा खेलकुद मन्त्री गणेश नेपाली सहित १२ जना सभासद १ सय ८७ पर्ूवपन्च, ७६ गाविस १ सय ५५ जना व्यक्ति, १ सय ८१ कर्मचारी, १७ वटा सरकारी कार्यालय, ९ जना ठेकेदार रहेका छन् ।
घटदो आम्दानी, विकास निर्माण, कर्मचारी को तलब तथा सभा सामारोहमा भएका खर्चको भार झेल्न जिविसले बेरुजुको खोजी शुरु गरेको हो । पेश्की लानेलाई असूलीमा कर्डाई नगरेका कारण पनि फरफारकमा समस्या भएको जिविस स्रोतले बताएको छ ।
बजेटको परिधि भित्र नरही निश्चित आधारविना आर्थिक सहयता दिएको, घरको फोन तथा विधुतको महसुल पनि कार्यालयबाट तिरेको अतिथि सरकारमा अध्यधिक खर्च गरेको कारण पेश्की बढेको हो । जिल्ला विकास समितिका स्थानीय विकास अधिकारी राजनदेव पाण्डले पेश्की फर्र्छोटका लागि जिविसले आवश्यक प्रक्रिया बढाइएको बताए । तर उनले राजनितिकर्मीका नाममा रहेको पेश्कीबारे केही बोल्न चाहेनन् ।
२०६७ - माघ - १५
राजधानी संवाददाता
महोत्तरी, १५ माघ
जिल्ला विकास समिति महोत्तरीले पंचायती देखि गणतन्त्र व्यवस्था सम्मका विभिन्न जनप्रतिनिधि राजनितिकर्मी र कर्मचारीबाट पेश्की रकम फछर्योट गर्न नसक्दा तीन दर्जन भन्दा बढी विकास योजना प्रभावित भएको छ ।
जिविसका लेखाशाखा अनुसार कर्मचारीतर्फ९५ लाख ५५ हजार ५ सय ४६ रुपैया, पदाधिकारीतर्फ३६ लाख ६७ हजार ५ सय ८४, सँघ संस्था, उपभोक्ता समितितर्फ४ करोड ७ लाख ५६ हजार ७ सय ६७ रुपैया मन्त्री पर्ूव मन्त्री र सभासदतर्फ२ करोड २२ लाख, गाविसतर्फ४ करोड ८ लाख, निर्माण समिति तर्फ१ करोड ३ लाख, कार्यालय तर्फ३९ लाख रुपैया र अन्य तर्फव्यक्ति गरी २७ करोड १६ लाखको रुपैया पेश्की फर्र्छोट नभएपछि जिल्ला विकास निर्माण योजनाहरु प्रभावित भएको हो ।
जिविसका अनुसार पेश्की फर्र्छोट नगर्नेमा पर्यटन र नागरिक उडयन मन्त्री सरदसिंह भण्डारी, युवा तथा खेलकुद मन्त्री गणेश नेपाली सहित १२ जना सभासद १ सय ८७ पर्ूवपन्च, ७६ गाविस १ सय ५५ जना व्यक्ति, १ सय ८१ कर्मचारी, १७ वटा सरकारी कार्यालय, ९ जना ठेकेदार रहेका छन् ।
घटदो आम्दानी, विकास निर्माण, कर्मचारी को तलब तथा सभा सामारोहमा भएका खर्चको भार झेल्न जिविसले बेरुजुको खोजी शुरु गरेको हो । पेश्की लानेलाई असूलीमा कर्डाई नगरेका कारण पनि फरफारकमा समस्या भएको जिविस स्रोतले बताएको छ ।
बजेटको परिधि भित्र नरही निश्चित आधारविना आर्थिक सहयता दिएको, घरको फोन तथा विधुतको महसुल पनि कार्यालयबाट तिरेको अतिथि सरकारमा अध्यधिक खर्च गरेको कारण पेश्की बढेको हो । जिल्ला विकास समितिका स्थानीय विकास अधिकारी राजनदेव पाण्डले पेश्की फर्र्छोटका लागि जिविसले आवश्यक प्रक्रिया बढाइएको बताए । तर उनले राजनितिकर्मीका नाममा रहेको पेश्कीबारे केही बोल्न चाहेनन् ।
prerak parsang 3
NAYA PATRIKA
भारतीय सिनेजगतका चर्चित कलाकार बलराज साहनी आफ्नो विख्यात फिल्म 'दो बिघा जमिन' का लागि तयारी गरिरहेका थिए । त्यसमा उनले एक रिक्साचालकको भूमिका गर्नुपर्ने थियो ।
उनी परे पढेलेखेका सहरी बाबु, रिक्साचालक हुन्छन् अनपढ र देहाती । उनलाई मनमनै डर लाग्यो, कतै उनको भूमिका दर्शकलाई बनावटी लाग्ने पो हो कि ?
उनले रिक्साचालकले लगाउने लुगा लगाए र यताउता घुम्दै एक पानपसलनजिक पुगे । केहीबेर चुपचाप एकछेउमा उभिएपछि तिनले पानपसलेसँग देहाती शैलीमा भने, 'भाइ, एक प्याकेट चुरोट दिनुस् न ।'
पानपसलेले नियालेर हेर्यो, टाउकोमा गम्छा बाँधेको, देहातीले लगाउने लुगा लगाएको एउटा मान्छे अगाडि उभिएको छ । उसले हकारेर भन्यो, 'जा जा ! बडो आयो चुरोट खाने !'
बलराज पसलेको छुद्र व्यवहारबाट प्रसन्न भए । उनलाई भरोसा भयो कि उनी रिक्साचालकको भूमिका कुशलतापूर्वक निर्वाह गर्न सक्छन् ।
पछि त्यो फिल्म अत्यन्त सफल भयो । त्यसको श्रेय रिक्साचालकको भूमिका निर्वाह गर्ने तिनै बलराज साहनीलाई मिल्यो ।
भारतीय सिनेजगतका चर्चित कलाकार बलराज साहनी आफ्नो विख्यात फिल्म 'दो बिघा जमिन' का लागि तयारी गरिरहेका थिए । त्यसमा उनले एक रिक्साचालकको भूमिका गर्नुपर्ने थियो ।
उनी परे पढेलेखेका सहरी बाबु, रिक्साचालक हुन्छन् अनपढ र देहाती । उनलाई मनमनै डर लाग्यो, कतै उनको भूमिका दर्शकलाई बनावटी लाग्ने पो हो कि ?
उनले रिक्साचालकले लगाउने लुगा लगाए र यताउता घुम्दै एक पानपसलनजिक पुगे । केहीबेर चुपचाप एकछेउमा उभिएपछि तिनले पानपसलेसँग देहाती शैलीमा भने, 'भाइ, एक प्याकेट चुरोट दिनुस् न ।'
पानपसलेले नियालेर हेर्यो, टाउकोमा गम्छा बाँधेको, देहातीले लगाउने लुगा लगाएको एउटा मान्छे अगाडि उभिएको छ । उसले हकारेर भन्यो, 'जा जा ! बडो आयो चुरोट खाने !'
बलराज पसलेको छुद्र व्यवहारबाट प्रसन्न भए । उनलाई भरोसा भयो कि उनी रिक्साचालकको भूमिका कुशलतापूर्वक निर्वाह गर्न सक्छन् ।
पछि त्यो फिल्म अत्यन्त सफल भयो । त्यसको श्रेय रिक्साचालकको भूमिका निर्वाह गर्ने तिनै बलराज साहनीलाई मिल्यो ।
parerak parsang 2
भारतको पुनाको एक विद्यालयमा एक कार्यक्रम आयोजना गरिएको थियो । मुख्य द्वारमा एक स्वयंसेवक बसेको थियो । उसलाई निमन्त्रणापत्र हेरेर आउने अतिथिलाई यथास्थानमा बसाउने जिम्मेवारी दिइएको थियो । त्यस कार्यक्रमका प्रमुख अतिथि थिए, मुख्य न्यायाधीश महादेव गोविन्द रानडे । जब रानडे विद्यालयको द्वारमा पुगे, स्वयंसेवकले शालीनतापूर्वक उनलाई रोक्यो र निमन्त्रणापत्र माग्यो ।
'बाबु, मसँग त निमन्त्रणापत्र छैन,' रानडेले भने ।
'त्यसो भए माफ गर्नुस्, तपाईं भित्र जान सक्नुहुन्न,' स्वयंसेवकले नम्रतापूर्वक उनलाई रोक्यो ।
ढोकामा प्रमुख अतिथिलाई देखेर स्वागत समितिका केही सदस्य त्यहाँ आए र उनलाई मञ्चतिर लैजाने प्रयास गरे । तर, स्वयंसेवकले उनीहरूलाई रोक्दै भने, 'श्रीमान्, मेरो कार्यमा यदि स्वागत समितिका सदस्यले नै भाँजो हाल्न थाल्नुभयो भने मैले आफ्नो कर्तव्य कसरी निभाउन सकुँला ? चाहे जति नै ठूलो अतिथि किन नहून्, तिनको साथमा निमन्त्रणापत्र हुनु अनिवार्य छ । भेदभावको नीति मेरा लागि अस्वीकार्य छ ।'
ती स्वयंसेवक पछि गोपालकृष्ण गोखलेको नामले प्रसिद्ध भए, जसको नाम भारतमा अत्यन्त श्रद्धाका साथ लिइन्छ ।
'बाबु, मसँग त निमन्त्रणापत्र छैन,' रानडेले भने ।
'त्यसो भए माफ गर्नुस्, तपाईं भित्र जान सक्नुहुन्न,' स्वयंसेवकले नम्रतापूर्वक उनलाई रोक्यो ।
ढोकामा प्रमुख अतिथिलाई देखेर स्वागत समितिका केही सदस्य त्यहाँ आए र उनलाई मञ्चतिर लैजाने प्रयास गरे । तर, स्वयंसेवकले उनीहरूलाई रोक्दै भने, 'श्रीमान्, मेरो कार्यमा यदि स्वागत समितिका सदस्यले नै भाँजो हाल्न थाल्नुभयो भने मैले आफ्नो कर्तव्य कसरी निभाउन सकुँला ? चाहे जति नै ठूलो अतिथि किन नहून्, तिनको साथमा निमन्त्रणापत्र हुनु अनिवार्य छ । भेदभावको नीति मेरा लागि अस्वीकार्य छ ।'
ती स्वयंसेवक पछि गोपालकृष्ण गोखलेको नामले प्रसिद्ध भए, जसको नाम भारतमा अत्यन्त श्रद्धाका साथ लिइन्छ ।
prerak parsang
एक डाँकु थियो, जो साधुको भेषमा बस्थ्यो । ऊ लुटेको धन गरिबलाई बाँड्थ्यो । एकदिन केही व्यापारीको जुलुस डाँकुको बस्तीनजिकैबाट गइरहेको थियो । सबै व्यापारीलाई डाँकुहरूले घेरे । डाँकुहरूको आँखा छल्दै एक व्यापारी रुपैयाँको थैली बोकेर नजिकको झुप्रोमा पस्यो । त्यहाँ उसले एक माला जपिरहेको साधु देख्यो । व्यापारीले त्यो थैली साधुलाई सुरक्षा गरिदिन दियो । साधुले भने कि तिमी निश्चिन्त भए हुन्छ ।
डाँकुहरू गएपछि व्यापारी आफ्नो थैली फिर्ता लिन फेरि झुप्रोमा आयो । त्यहाँ छिरेपछि ऊ आश्चर्यचकित भयो । त्यो साधु त तिनै डाँकुहरूको सरदार रहेछ । त्यसबखत ऊ लुटेको धन डाँकुहरूलाई बाँड्दै रहेछ । व्यापारी निराश भएर त्यहाँबाट फर्किन लाग्यो । त्यसैवेला साधुले ती व्यापारीलाई देख्यो । उसले भन्यो, 'पर्ख, तिमीले आफ्नो रुपैयाँको थैली जहाँ राखेका थियौ, त्यो त्यहीँ जस्ताको तस्तै छ ।'
आफ्नो रुपैयाँ फिर्ता पाएर व्यापारी दंग पर्यो । डाँकुप्रति आभार व्यक्त गर्दै ऊ त्यहाँबाट हिँड्यो । व्यापारी गएपछि त्यहाँ भएका अन्य डाँकुले सरदारलाई सोधे, 'हातमा आएको धन यसरी किन जान दिनुभयो ?'
सरदारले भन्यो, 'व्यापारी मलाई भगवान्को भक्त ठानेर भरोसाका साथ थैली दिएर गएको थियो । त्यही कर्तव्यभावले मैले उसलाई थैली फिर्ता दिएको हुँ ।
कसैको विश्वासलाई तोड्नाले सत्य र इमानदारी सधैँका निम्ति शंकाको घेरामा आउँछ ।
डाँकुहरू गएपछि व्यापारी आफ्नो थैली फिर्ता लिन फेरि झुप्रोमा आयो । त्यहाँ छिरेपछि ऊ आश्चर्यचकित भयो । त्यो साधु त तिनै डाँकुहरूको सरदार रहेछ । त्यसबखत ऊ लुटेको धन डाँकुहरूलाई बाँड्दै रहेछ । व्यापारी निराश भएर त्यहाँबाट फर्किन लाग्यो । त्यसैवेला साधुले ती व्यापारीलाई देख्यो । उसले भन्यो, 'पर्ख, तिमीले आफ्नो रुपैयाँको थैली जहाँ राखेका थियौ, त्यो त्यहीँ जस्ताको तस्तै छ ।'
आफ्नो रुपैयाँ फिर्ता पाएर व्यापारी दंग पर्यो । डाँकुप्रति आभार व्यक्त गर्दै ऊ त्यहाँबाट हिँड्यो । व्यापारी गएपछि त्यहाँ भएका अन्य डाँकुले सरदारलाई सोधे, 'हातमा आएको धन यसरी किन जान दिनुभयो ?'
सरदारले भन्यो, 'व्यापारी मलाई भगवान्को भक्त ठानेर भरोसाका साथ थैली दिएर गएको थियो । त्यही कर्तव्यभावले मैले उसलाई थैली फिर्ता दिएको हुँ ।
कसैको विश्वासलाई तोड्नाले सत्य र इमानदारी सधैँका निम्ति शंकाको घेरामा आउँछ ।
rape kand apded
महोत्तरीको बलात्कार काण्ड (अपडेट)
महोत्तरी समाचारदाता
जलेश्वर, माघ १७ गते । सामुहिक बलात्कारमा परेकी महोत्तरीको एक महिलालाई पुर्नस्थापित गराउन र दोषीलाई कारवाही गर्न आफुहरु पहल गर्ने राष्ट्रिय महिला आयोगले जनाएको छ ।
महोत्तरी जिल्लाको कोल्हुवावगेया—४ बस्ने सायरा (नाम परिवर्तन)लाई उनकै गाउँका दुईजनालाई पुस २८ गते सामुहिक बलात्कार गरेका थिए ।
महोत्तरीमा सोही घटनाको अनुगमनमा आएकी राष्ट्रिय महिला आयोगकी सदस्य मन्जु यादवले मानवअधिकार संरक्षण केन्द्रको कार्यालयमा आएर पत्रकारहरुसंग कुराकानी गर्नुुहुदै पिडितलाई पुर्नस्थापित गराउन र दोषीलाई कारवाही गर्न आफुहरुले पहल गर्ने जानकारी दिनुभयो । उहाँले कोल्हुवावगेयाका स्थानीयबासीहरु ती महिलालाई आफुहरुले यहाँ बस्न नदिने अडान राखेको जानकारी समेत दिइन । अनुगमनको क्रममा स्थानीयहरुले आफुहरुले पिडितलाई कुनै पनि हालतमा यहाँ बस्न नदिने, उसलाई राख्ने कोशिश गरिए आफुहरु भारत पस्छु’ वताएको जानकारी दिनुहुदै सदस्य यादवले भनिन्, ‘स्थानीयहरुले कि त उ बस्छ, कि हामी बस्छौं’ अडानमा छ’ ।
जिल्ला प्रहरी कार्यालय महोत्तरीले दश दिन भित्र दोषीहरुलाई ल्याउने गरी कागज गराएको कारण आफुहरु दश दिन पर्खिने वताउनुहुदै उहाँले त्यसपछि पिडितलाई पुर्नस्थापित गराउन आफुहरुले पहल गर्ने जानकारी दिइन ।
सायरालाई दुई जनाको समुहले पुस २८ गते गाउँ भन्दा परैको एक उखु खेतमा सामुहिक बलात्कार गरेका थिए । फलफुलको व्यवसाय गर्दे आएकी उनलाई पुस २८ गते साँझ एकडारा बाजारबाट फर्कदै गर्दा गाउँ भन्दा परैको एक उखु खेतमा लगी स्थानीय फरमुद अन्सारी र मुरतुज दफालीले जवरजस्ती गरेका थिए । सोही साँझ र त्यसको भोलीपल्ट गाउँलेहरुको बसेको भेलाले दुईवटा छुटाछुटै कथित माइन्युट गरी समुदायको रितिरिवाज उल्लंघन गरेको भन्दै पिडकलाई तीसहजार जरिवाना, पिडितलाई वडानं. ४ इस्लामपुरबाट बाहिर निकाला गर्ने, र दण्ड स्वरुप लिइएको रकम गाउँको विकासमा खर्च गर्ने निर्णय गरिएको थियो । पुस २८ गते वुधबारको दिन मो.कारी अंसारीको अध्यक्षतामा ३७ जनाले हस्ताक्षर गरेको छ भने २९ गते बिहिबार महिलाअधिकारकर्मीहरुको अध्यक्ष समिना खातुनको अध्यक्षतामा ३४ जना महिलाहरुले बसेर यस्तो निर्णय गरेको कथित माइन्युटमा उल्लेख छ ।
यता सो घटनालाई शुरु देखि नै नियालीरहनुभएका मानवअधिकार संरक्षण केन्द्र महोत्तरीका अध्यक्ष मदनकुमार झाले प्रहरीले १० दिनको म्याद दिएकोले आफुहरु अहिले ‘हेर र पर्ख’ को स्थितिमा रहेको जानकारी दिनुहुदै त्यसपछि अर्को कदम उठाइने जानकारी दिनुभयो । उहाँले भन्नुभयो, ‘पिडितलाई पुर्नस्थापना र दोषीलाई कारवाही गर्नुको विकल्प नै छैन्’ ।
गोरखापत्रमा वारम्वार सामुहिक बलात्कारमा परेकी महिलाले न्याय पाउन सकिनन् भनेर समाचार आउन थालेपछि प्रहरीले दुवैपक्षलाई बोलाएर दश दिन भित्र दोषीलाई ल्याउन कागज गराएका थिए । तर अहिले पनि पिडितलाई न्याय मिल्छ कि मिल्दैन् हेर्न वाँकी नै रहेको स्थानीयबासीहरुको भनाई रहेको छ ।
यता राष्ट्रिय महिला आयोगले महोत्तरी कारागारको निरिक्षण समेत गरेको जनाएको छ । आयोगका सदस्य मन्जु यादव र शाखा अधिकृत मधु अर्यालले कारागारको निरिक्षण गर्नुहुदै कैदी बन्दिहरु कारागारमा दयनिय जिवन जिउन वाध्य भएको वताएकी छिन् । उनीहरुले कारागारमा चाँडै नै सुधारको आवश्यकता रहेकोमा जोड दिनुभएको छ ।
महोत्तरी समाचारदाता
जलेश्वर, माघ १७ गते । सामुहिक बलात्कारमा परेकी महोत्तरीको एक महिलालाई पुर्नस्थापित गराउन र दोषीलाई कारवाही गर्न आफुहरु पहल गर्ने राष्ट्रिय महिला आयोगले जनाएको छ ।
महोत्तरी जिल्लाको कोल्हुवावगेया—४ बस्ने सायरा (नाम परिवर्तन)लाई उनकै गाउँका दुईजनालाई पुस २८ गते सामुहिक बलात्कार गरेका थिए ।
महोत्तरीमा सोही घटनाको अनुगमनमा आएकी राष्ट्रिय महिला आयोगकी सदस्य मन्जु यादवले मानवअधिकार संरक्षण केन्द्रको कार्यालयमा आएर पत्रकारहरुसंग कुराकानी गर्नुुहुदै पिडितलाई पुर्नस्थापित गराउन र दोषीलाई कारवाही गर्न आफुहरुले पहल गर्ने जानकारी दिनुभयो । उहाँले कोल्हुवावगेयाका स्थानीयबासीहरु ती महिलालाई आफुहरुले यहाँ बस्न नदिने अडान राखेको जानकारी समेत दिइन । अनुगमनको क्रममा स्थानीयहरुले आफुहरुले पिडितलाई कुनै पनि हालतमा यहाँ बस्न नदिने, उसलाई राख्ने कोशिश गरिए आफुहरु भारत पस्छु’ वताएको जानकारी दिनुहुदै सदस्य यादवले भनिन्, ‘स्थानीयहरुले कि त उ बस्छ, कि हामी बस्छौं’ अडानमा छ’ ।
जिल्ला प्रहरी कार्यालय महोत्तरीले दश दिन भित्र दोषीहरुलाई ल्याउने गरी कागज गराएको कारण आफुहरु दश दिन पर्खिने वताउनुहुदै उहाँले त्यसपछि पिडितलाई पुर्नस्थापित गराउन आफुहरुले पहल गर्ने जानकारी दिइन ।
सायरालाई दुई जनाको समुहले पुस २८ गते गाउँ भन्दा परैको एक उखु खेतमा सामुहिक बलात्कार गरेका थिए । फलफुलको व्यवसाय गर्दे आएकी उनलाई पुस २८ गते साँझ एकडारा बाजारबाट फर्कदै गर्दा गाउँ भन्दा परैको एक उखु खेतमा लगी स्थानीय फरमुद अन्सारी र मुरतुज दफालीले जवरजस्ती गरेका थिए । सोही साँझ र त्यसको भोलीपल्ट गाउँलेहरुको बसेको भेलाले दुईवटा छुटाछुटै कथित माइन्युट गरी समुदायको रितिरिवाज उल्लंघन गरेको भन्दै पिडकलाई तीसहजार जरिवाना, पिडितलाई वडानं. ४ इस्लामपुरबाट बाहिर निकाला गर्ने, र दण्ड स्वरुप लिइएको रकम गाउँको विकासमा खर्च गर्ने निर्णय गरिएको थियो । पुस २८ गते वुधबारको दिन मो.कारी अंसारीको अध्यक्षतामा ३७ जनाले हस्ताक्षर गरेको छ भने २९ गते बिहिबार महिलाअधिकारकर्मीहरुको अध्यक्ष समिना खातुनको अध्यक्षतामा ३४ जना महिलाहरुले बसेर यस्तो निर्णय गरेको कथित माइन्युटमा उल्लेख छ ।
यता सो घटनालाई शुरु देखि नै नियालीरहनुभएका मानवअधिकार संरक्षण केन्द्र महोत्तरीका अध्यक्ष मदनकुमार झाले प्रहरीले १० दिनको म्याद दिएकोले आफुहरु अहिले ‘हेर र पर्ख’ को स्थितिमा रहेको जानकारी दिनुहुदै त्यसपछि अर्को कदम उठाइने जानकारी दिनुभयो । उहाँले भन्नुभयो, ‘पिडितलाई पुर्नस्थापना र दोषीलाई कारवाही गर्नुको विकल्प नै छैन्’ ।
गोरखापत्रमा वारम्वार सामुहिक बलात्कारमा परेकी महिलाले न्याय पाउन सकिनन् भनेर समाचार आउन थालेपछि प्रहरीले दुवैपक्षलाई बोलाएर दश दिन भित्र दोषीलाई ल्याउन कागज गराएका थिए । तर अहिले पनि पिडितलाई न्याय मिल्छ कि मिल्दैन् हेर्न वाँकी नै रहेको स्थानीयबासीहरुको भनाई रहेको छ ।
यता राष्ट्रिय महिला आयोगले महोत्तरी कारागारको निरिक्षण समेत गरेको जनाएको छ । आयोगका सदस्य मन्जु यादव र शाखा अधिकृत मधु अर्यालले कारागारको निरिक्षण गर्नुहुदै कैदी बन्दिहरु कारागारमा दयनिय जिवन जिउन वाध्य भएको वताएकी छिन् । उनीहरुले कारागारमा चाँडै नै सुधारको आवश्यकता रहेकोमा जोड दिनुभएको छ ।
gabish sachib kutiye
गाविस सचिव कुटिए ।
महोत्तरी समाचारदाता
जलेश्वर, माघ १९ गते । इलाका स्तरिय योजना तर्जुमा गोष्ठिमा सहभागि हुन गएका महोत्तरीका एक गाविस सचिव कुटिएको छ ।
महोत्तरी जिल्लाको वहेडा प्राविमा बुधबार ९ नं. इलाका स्तरिय गोष्ठिमा सहभागि भई फर्किदै गरेका कोल्हुवा वगेया गाविसका सचिव शत्रुधन मिश्र कुटिएका हुन् । जिल्लाकै सुगाभवानीपट्टीका निवासी सचिव मिश्रलाई स्थानीय केही युवाहरुले माइनेट खोसाखोस गर्दे कुटपिट गरेको वताइएको छ । उनलाई स्थानीय वगेया—३ का रामचरित्र साहको छोरा रामवलि साह, परशुराम महतोको छोरा कामेश्वर महतो, राजेन्द्र साहको छोरा सुरेश साह लगायतले कुटपिट गरेको नेपाल निजामती कर्मचारी संगठनका केन्द्रीय सदस्य तथा धिरापुर गाविसका सचिव राजेशकुमार शर्माले जानकारी दिनुभयो । उहाँले कुटपिटबाट सचिव मिश्रको अवस्था गम्भिर रहेको वताउनुभयो । अहिले गाविस सचिव मिश्रको उपचार जिल्ला अस्पताल जलेश्वरमा भइरहेको छ । उनको टाउको ,मुख र जिउ भरी गम्भीर चोट लागेको उपचारमा संलग्न चिकित्सले बताए ।
यसैबीच कुटपिटमा संलग्नलाई तत्काल पक्राउ गरि कारवाहि गरिनु पर्ने माग जिल्ला स्थित पेशागत संघ संगठनले गरेका छन । उनीहरुले त्यसो नगरिए आफुहरुले कडा भन्दाकडा आन्दोलन गर्ने चेतावनी समेत दिनुभएको छ ।
जिल्ला अस्पतालमा गाविस सचिव मिश्रलाई भेटन पुगेको गाविस सचिव हकहित संरक्षण केन्द्रका मोहन भगत ,नेपाल निजामति कर्मचारी संगठनका राजेश कुमार शर्मा लगायत कर्मचारी युनियन , संघ संगठन लगायतका प्रतिनिधिहरुले यस्तो माँग गरिएका हुन् ।
नेपाल निजामती कर्मचारी संगठनका केन्द्रीय सदस्य राजेश शर्माले आफुहरु गाउँमा गाविस अध्यक्ष भएर नजाने वताउनुहुदै गाविस सचिव भएर पठाए मात्रै जाने वताउनुभयो । उहाँले अध्यक्षको कार्यभार समेत सम्हालेका कारण सचिवहरु माथि कुटपिट हुँदै आएको जानकारी दिनुभयो । सचिवहरु गाविसमा नजाने भएपछि जिल्ला विकास समिति महोत्तरीले फागुन १६ गते गर्ने जिल्ला विकास परिषद समेत प्रभावित हुने भएको छ । जिल्लामा सचिव माथिको कुटपिटको घटना बढदै गएको छ ।
महोत्तरी समाचारदाता
जलेश्वर, माघ १९ गते । इलाका स्तरिय योजना तर्जुमा गोष्ठिमा सहभागि हुन गएका महोत्तरीका एक गाविस सचिव कुटिएको छ ।
महोत्तरी जिल्लाको वहेडा प्राविमा बुधबार ९ नं. इलाका स्तरिय गोष्ठिमा सहभागि भई फर्किदै गरेका कोल्हुवा वगेया गाविसका सचिव शत्रुधन मिश्र कुटिएका हुन् । जिल्लाकै सुगाभवानीपट्टीका निवासी सचिव मिश्रलाई स्थानीय केही युवाहरुले माइनेट खोसाखोस गर्दे कुटपिट गरेको वताइएको छ । उनलाई स्थानीय वगेया—३ का रामचरित्र साहको छोरा रामवलि साह, परशुराम महतोको छोरा कामेश्वर महतो, राजेन्द्र साहको छोरा सुरेश साह लगायतले कुटपिट गरेको नेपाल निजामती कर्मचारी संगठनका केन्द्रीय सदस्य तथा धिरापुर गाविसका सचिव राजेशकुमार शर्माले जानकारी दिनुभयो । उहाँले कुटपिटबाट सचिव मिश्रको अवस्था गम्भिर रहेको वताउनुभयो । अहिले गाविस सचिव मिश्रको उपचार जिल्ला अस्पताल जलेश्वरमा भइरहेको छ । उनको टाउको ,मुख र जिउ भरी गम्भीर चोट लागेको उपचारमा संलग्न चिकित्सले बताए ।
यसैबीच कुटपिटमा संलग्नलाई तत्काल पक्राउ गरि कारवाहि गरिनु पर्ने माग जिल्ला स्थित पेशागत संघ संगठनले गरेका छन । उनीहरुले त्यसो नगरिए आफुहरुले कडा भन्दाकडा आन्दोलन गर्ने चेतावनी समेत दिनुभएको छ ।
जिल्ला अस्पतालमा गाविस सचिव मिश्रलाई भेटन पुगेको गाविस सचिव हकहित संरक्षण केन्द्रका मोहन भगत ,नेपाल निजामति कर्मचारी संगठनका राजेश कुमार शर्मा लगायत कर्मचारी युनियन , संघ संगठन लगायतका प्रतिनिधिहरुले यस्तो माँग गरिएका हुन् ।
नेपाल निजामती कर्मचारी संगठनका केन्द्रीय सदस्य राजेश शर्माले आफुहरु गाउँमा गाविस अध्यक्ष भएर नजाने वताउनुहुदै गाविस सचिव भएर पठाए मात्रै जाने वताउनुभयो । उहाँले अध्यक्षको कार्यभार समेत सम्हालेका कारण सचिवहरु माथि कुटपिट हुँदै आएको जानकारी दिनुभयो । सचिवहरु गाविसमा नजाने भएपछि जिल्ला विकास समिति महोत्तरीले फागुन १६ गते गर्ने जिल्ला विकास परिषद समेत प्रभावित हुने भएको छ । जिल्लामा सचिव माथिको कुटपिटको घटना बढदै गएको छ ।
प्रचण्डको 'यु टर्न’ र करिम बक्सको जुत्ता
प्रचण्डको 'यु टर्न’ र करिम बक्सको जुत्ता
04/02/2011 07:46:00
युग पाठक NAYA PATRIKA 2067-10-21
झलनाथलाई प्रधानमन्त्री बनाउन माओवादीले देखाएको तदारुकता र प्रचण्डले देखाएको साहस उल्टो बाटोमा हिँड्न थालेको इतिहासलाई ठीक बाटोमा अवतरण गराउने एक सफल प्रयास हो
अप्रत्याशित रूपले झलनाथ खनाल प्रधानमन्त्री भए । यो 'अप्रत्याशित' स्थितिको निर्माता माओवादी थियो । व्यक्तित्वको तहमा पुगेर हेर्ने हो भने यो चमत्कारका रचयिता प्रचण्ड थिए । चामत्कारिक निर्णयमार्फत तत्काल 'यु टर्न' लिन सक्ने खुबी भएका प्रचण्डले प्रधानमन्त्री पदको आफ्नो उमेदवारी फिर्ता लिने निर्णय गर्नासाथ नेपाली राजनीति तरंगित भएको थियो । बिहीबारको व्यवस्थापिका संसद्मा आश्चर्यको सञ्चार भएको स्पष्ट अनुभूत गर्न सकिन्थ्यो । आश्चर्य यसप्रकार व्याप्त थियो कि प्रधानमन्त्री पदका प्रत्यासीहरू रामचन्द्र पौडेल र विजय गच्छदार आफ्नो उम्मेदवारीको औचित्य पुष्टि गर्नभन्दा पछिल्लो राजनीतिक समीकरणप्रति रोषपूर्ण प्रतिक्रिया दिनमै सीमित भए । पौडेलले प्रचण्डको यो कदमलाई घुमाउरो भाषामा 'षड्यन्त्र' भने । गच्छदारले भने प्रचण्डलाई झलनाथको 'भाग्यविधाता' नै बनाए ।
राजनीतिक तहमा जे-जसरी लिइए पनि लामो अनिर्णयको स्थितिबाट मुलुकले मुक्ति पाएको अनुभूति सर्वत्र भएको छ । आमजनतामा राजनीतिले गति लिन सक्ने आशा पनि सञ्चार भएको छ । शान्तिप्रक्रिया र संविधान निर्माणको महायज्ञ बीचैमा अवरुद्ध हुने पो हो कि भन्ने शंकाको घैँटो फुटेको छ । प्रतिगमनको स्रोतमा कायापलट हुन सक्ने नकारात्मक परिस्थिति टरेको छ । लौका वा घिरौँलाकै भए पनि देशले एक प्रधानमन्त्री पाउनुपर्ने आग्रहसम्म विकसित भएको राजनीतिक नकरात्मकताको ज्वरो ओर्लेको छ । झलनाथ खनालले यो मौकालाई कसरी उपयोग गर्लान् भन्ने विषयमा दर्जन अनुमान र प्रक्षेपण आजैदेखि सञ्चारमाध्यममा छाउने नै छन् । हालसम्म निर्माण भएको उनको कमजोर राजनीतिज्ञको छविले शंकाको लाभ भने प्रदान गरिरहने नै छ । आफ्नो काम र क्रियाशीलताले इतिहासकै संवेदनशील घडीमा प्रधानमन्त्री हुनुको अर्थवत्ता प्रमाणित गरून्, उनका निम्ति पहिलो टिप्स यही हुन सक्छ ।
झलनाथका सीमा र सम्भाव्यताले नेपाली राजनीतिका आगामी दिन प्रभावित हुने नै छन् । साथै माओवादी र प्रचण्ड स्वयंका लागि समेत झलनाथको प्रधानमन्त्रीत्व टाउकोमाथि हल्लिरहेको तरबारसरह भइरहनेछ । कटवालकाण्डमा प्रचण्डलाई श्यामश्वेत धोका दिएका झलनाथले माओवादीबाट पाएको अप्रत्याशित र ठूलो परिमाणको समर्थनलाई कसरी व्यवस्थापन गर्छन्, त्यो नै उनको राजनीतिक इमानदारी मापन गर्ने आधार हुनेछ । तर, हाललाई भन्न सकिने कुरा के हो भने झलनाथलाई प्रधानमन्त्री बनाउन माओवादीले देखाएको तदारुकता र प्रचण्डले देखाएको साहस उल्टो बाटोमा हिँड्न थालेको इतिहासलाई ठीक बाटोमा अवतरण गराउने एक सफल प्रयास अवश्य हो ।
बिहीबारको संसद् बैठकमा प्रचण्डले आफ्नो सरकार ढल्दाको परिदृश्य स्मरण गर्नु अर्थपूर्ण थियो । कटवालकाण्डबाटै शान्तिप्रक्रिया, संविधान निर्माणलगायतका मुलुकका प्रमुख एजेन्डा अलपत्र भएका थिए, अनि माधव नेपालको प्रधानमन्त्रीत्वले त्यो 'अलपत्र'माथि कालोपत्र लगाउनमै योगदान गरिरह्यो । राजीनामा दिएपछि अझ 'बलियो' प्रधानमन्त्री बनेका नेपालले कामचलाउ हैसियतलाई प्रशस्त दुरुपयोग गरिसकेपछि सेना समायोजन प्रक्रिया पूरा गरेर नाम कमाउने कुटिल सदासयता देखाएका थिए । आन्तरिक विवादको घेरामा परेका प्रचण्डले त्यतिवेला पनि निकै साहसपूर्ण र चामत्कारिक निर्णय लिँदै शक्तिखोरको समारोहमा जनसेनालाई विशेष समिति मातहत ल्याउने निर्णयमा हस्ताक्षर गरेका थिए । अर्को आइसब्रेकमार्फत प्रचण्डले संविधानसभाको औचित्य र अर्थपूर्ण राजनीतिको सम्भावनालाई एकैपटक उजागर गरिदिएका छन् । संविधानसभालाई 'फेल्ड डोमेन' अर्थात् असफल स्थल बन्नबाट माओवादीको यही निर्णयले जोगाएको छ ।
सेना हस्तान्तरणपछि माओवादीको नेतृत्वमा सहमतिको सरकार बन्ने अपेक्षा थियो । एकप्रकारको मौन सम्मति शक्तिखोर समारोहमै उब्जिएको पनि हो । तर, कैयौँ बैठक र द्विपक्षीय तथा त्रिपक्षीय वार्ता एकपछि अर्को गर्दै असफल हुन थालेपछि प्रधानमन्त्रीको निर्वाचन पुनः अर्थहीन हुने सम्भावना बढेको थियो । सायद यही स्थितिको छनक पाएर हुन सक्छ, माधव नेपाल र केपी ओलीले झलनाथ खनाललाई पुनः एकपटक प्रधानमन्त्रीको उम्मेदवार बनाए । माओवादीले अन्तिम घडीमा लिएको निर्णय त्यसैले पनि एकप्रकारको झट्का बन्न पुग्यो र स्तब्धताकै बीचमा झलनाथ प्रधानमन्त्री घोषित भए । 'नेपालीको सरकार' बन्नुपर्ने आशय व्यक्त गर्दै आएको माओवादीका लागि यो 'यु टर्न' रणनीतिक सफलता पनि हो ।
चामत्कारिक निर्णयमार्फत देशलाई प्रधानमन्त्री दिन र लामो भद्दा राजनीतिक खेलको पटाक्षेप गर्न त माओवादी सफल भयो । तैपनि कतै उसको यो कदम करिम बक्सको जुत्ताजस्तो हुन पुग्ने त होइन भन्ने प्रश्नले पछिसम्म पनि उसलाई तर्साइरहनेछ । करिम बक्स लोककथाका एक पात्र हुन् । अत्यन्त लोभी करिम पुरानो जुत्तालाई टालिरहन्थे, तर नयाँ जुत्ता किन्ने कुनै उत्साह राख्दैनथे । टाल्दाटाल्दै उनको जुत्ता विरूप, भद्दा र गह्रौँ हुँदै गयो । फाटेको ठाउँमा टाँसिएका रबरका टुक्रा, मर्मत गर्दा प्रयोग गरिएका काँटी इत्यादिका कारण करिम बक्सको जुत्ता अत्यन्त मोटो पनि भइसकेको थियो । तैपनि, उनले त्यो जुत्ता फाल्न सकेनन् । एकदिन त्यही जुत्ताका कारण चिप्लिएर उनी लडे र मरे ।
पछिल्लो समयको माओवादी करिम बक्सकै हालतमा छ । ऊ आफैँभित्र र आफूबाहिरको प्रतिकूलतालाई टालेर काम चलाउने निरन्तर यत्नमा छ । व्यापक ठूलो संगठन, आन्दोलनजस्तो जनसमर्थन र ऊर्जायुक्त पार्टीका रूपमा उसको उदयले पुराना दलहरूको अस्तित्वमाथि प्रश्नको पासो तेस्र्यायो । संविधानसभा निर्वाचनको व्यापक जितपछि उसले सम्पूर्ण राजनीतिमा एकछत्र प्रभाव मात्र जमाएन, अन्तर्राष्ट्रियस्तरमा समेत प्रभाव स्थापित गर्यो । तर, संविधानसभाको शक्तिसंरचनामा स्पष्ट बहुमत नभएको र आफ्नो छोटो शासनकालमा पुरानो सत्तामाथि हस्तक्षेप गर्ने प्रयत्न गरेकै कारण पुराना दलहरू नयाँ खोल फुकालेर उसको विरुद्ध मोर्चाबन्दी गर्न पुगे । नयाँ ध्रुवीकरणले प्रगतिशील र यथास्थितिवादी शक्तिको स्पष्ट रेखांकन गरेपछि ऊ एक्लियो । विशेषतः भारतीय भूमिका अत्यन्त भद्दा र खुला हुँदै गएपछि माओवादी ट्याक्टिकल मेनुभरिंग अर्थात् कार्यनीतिक चक्कर सिर्जना गर्ने आफ्नै योजनामा आफैँ फन्का मार्न बाध्य भयो ।
त्यतिवेलादेखि माओवादी आफ्नो राजनीतिलाई तीव्र हस्तक्षेपमार्फत अघि बढाउन असफल हुँदै गयो । अनि उसले करिम बक्सको जस्तो टालटुले नीति लिन थाल्यो । हस्तक्षेपकारी चरित्र गुमाउँदै गएपछि बनेको नकारात्मक राजनीतिक ग्राफले उसलाई क्रमशः आन्तरिक संघर्षमा झोसिदियो । तर, आन्तरिक संघर्ष व्यवस्थापनमा पनि माओवादी टालटुले नीति अख्तियार गरिरहेको छ । माधव नेपालको राजीनामापछि जसरी पनि सरकारको नेतृत्व लिने उसको दाबी जुन हदसम्म टालटुले थियो, पछि उम्मेदवारी फिर्ता लिने प्रचण्डको निर्णय पनि धेरै हदसम्म प्रतिक्रियात्मक र परिस्थितिजन्य थियो । परिस्थितिमाथि हावी हुने प्रचण्डको शैली पछिल्लो शक्तिखोर हस्ताक्षरसम्म पुगेपछि केही अफेन्सिभ देखिएकै हो । तर, त्यो हस्ताक्षर अनमिनको अधुरो फिर्तीसँगै उत्पन्न परिस्थितिको बाध्यता थियो कि परिस्थितिमाथि प्रचण्डको हस्तक्षेप भन्ने प्रश्नले तदनुपरान्त जवाफ हासिल गर्न सकेन ।
जनसेनालाई विशेष समितिमातहत ल्याउने निर्णय अरू दलसँगको राजनीतिक लेनदेनका आधारमा भएको देखिएन । राजनीतिक लेनदेनविना त्यसो गर्नु परिपक्वता थिएन । यदि, त्यतिवेलाको राजनीतिक लेनदेनमा धोका भएको हो भने झलनाथ खनाललाई प्रधानमन्त्री बनाउने अप्रत्याशित निर्णय करिम बक्सकै जुत्ताजस्तो भद्दा र विरूप नहोला भन्न सकिन्न । प्रचण्डले पछिल्लो समय प्रदर्शन गरिरहेको लचकता, हिम्मत र क्रमभंगप्रेमले राजनीतिमा परेका भ्वाङ टाल्ने मात्र अभिप्राय राख्छन् भनेर घोषणा गर्न त सकिन्न । तैपनि, परिवर्तनको सबैभन्दा प्रमुख बाहकशक्ति भएको हुनाले उसका असफलताहरूले इतिहासलाई प्रभावित गर्ने हुनाले झलनाथलाई समर्थन गर्ने उसको निर्णय करिम बक्सको जुत्ताजस्तो क्षणिक लाभका आधारमा बनेको स्थुल निर्णय नबनोस् भन्ने शुभकामना मात्र अहिले दिन सकिन्छ । आगे झलनाथ खनालकै भर !
04/02/2011 07:46:00
युग पाठक NAYA PATRIKA 2067-10-21
झलनाथलाई प्रधानमन्त्री बनाउन माओवादीले देखाएको तदारुकता र प्रचण्डले देखाएको साहस उल्टो बाटोमा हिँड्न थालेको इतिहासलाई ठीक बाटोमा अवतरण गराउने एक सफल प्रयास हो
अप्रत्याशित रूपले झलनाथ खनाल प्रधानमन्त्री भए । यो 'अप्रत्याशित' स्थितिको निर्माता माओवादी थियो । व्यक्तित्वको तहमा पुगेर हेर्ने हो भने यो चमत्कारका रचयिता प्रचण्ड थिए । चामत्कारिक निर्णयमार्फत तत्काल 'यु टर्न' लिन सक्ने खुबी भएका प्रचण्डले प्रधानमन्त्री पदको आफ्नो उमेदवारी फिर्ता लिने निर्णय गर्नासाथ नेपाली राजनीति तरंगित भएको थियो । बिहीबारको व्यवस्थापिका संसद्मा आश्चर्यको सञ्चार भएको स्पष्ट अनुभूत गर्न सकिन्थ्यो । आश्चर्य यसप्रकार व्याप्त थियो कि प्रधानमन्त्री पदका प्रत्यासीहरू रामचन्द्र पौडेल र विजय गच्छदार आफ्नो उम्मेदवारीको औचित्य पुष्टि गर्नभन्दा पछिल्लो राजनीतिक समीकरणप्रति रोषपूर्ण प्रतिक्रिया दिनमै सीमित भए । पौडेलले प्रचण्डको यो कदमलाई घुमाउरो भाषामा 'षड्यन्त्र' भने । गच्छदारले भने प्रचण्डलाई झलनाथको 'भाग्यविधाता' नै बनाए ।
राजनीतिक तहमा जे-जसरी लिइए पनि लामो अनिर्णयको स्थितिबाट मुलुकले मुक्ति पाएको अनुभूति सर्वत्र भएको छ । आमजनतामा राजनीतिले गति लिन सक्ने आशा पनि सञ्चार भएको छ । शान्तिप्रक्रिया र संविधान निर्माणको महायज्ञ बीचैमा अवरुद्ध हुने पो हो कि भन्ने शंकाको घैँटो फुटेको छ । प्रतिगमनको स्रोतमा कायापलट हुन सक्ने नकारात्मक परिस्थिति टरेको छ । लौका वा घिरौँलाकै भए पनि देशले एक प्रधानमन्त्री पाउनुपर्ने आग्रहसम्म विकसित भएको राजनीतिक नकरात्मकताको ज्वरो ओर्लेको छ । झलनाथ खनालले यो मौकालाई कसरी उपयोग गर्लान् भन्ने विषयमा दर्जन अनुमान र प्रक्षेपण आजैदेखि सञ्चारमाध्यममा छाउने नै छन् । हालसम्म निर्माण भएको उनको कमजोर राजनीतिज्ञको छविले शंकाको लाभ भने प्रदान गरिरहने नै छ । आफ्नो काम र क्रियाशीलताले इतिहासकै संवेदनशील घडीमा प्रधानमन्त्री हुनुको अर्थवत्ता प्रमाणित गरून्, उनका निम्ति पहिलो टिप्स यही हुन सक्छ ।
झलनाथका सीमा र सम्भाव्यताले नेपाली राजनीतिका आगामी दिन प्रभावित हुने नै छन् । साथै माओवादी र प्रचण्ड स्वयंका लागि समेत झलनाथको प्रधानमन्त्रीत्व टाउकोमाथि हल्लिरहेको तरबारसरह भइरहनेछ । कटवालकाण्डमा प्रचण्डलाई श्यामश्वेत धोका दिएका झलनाथले माओवादीबाट पाएको अप्रत्याशित र ठूलो परिमाणको समर्थनलाई कसरी व्यवस्थापन गर्छन्, त्यो नै उनको राजनीतिक इमानदारी मापन गर्ने आधार हुनेछ । तर, हाललाई भन्न सकिने कुरा के हो भने झलनाथलाई प्रधानमन्त्री बनाउन माओवादीले देखाएको तदारुकता र प्रचण्डले देखाएको साहस उल्टो बाटोमा हिँड्न थालेको इतिहासलाई ठीक बाटोमा अवतरण गराउने एक सफल प्रयास अवश्य हो ।
बिहीबारको संसद् बैठकमा प्रचण्डले आफ्नो सरकार ढल्दाको परिदृश्य स्मरण गर्नु अर्थपूर्ण थियो । कटवालकाण्डबाटै शान्तिप्रक्रिया, संविधान निर्माणलगायतका मुलुकका प्रमुख एजेन्डा अलपत्र भएका थिए, अनि माधव नेपालको प्रधानमन्त्रीत्वले त्यो 'अलपत्र'माथि कालोपत्र लगाउनमै योगदान गरिरह्यो । राजीनामा दिएपछि अझ 'बलियो' प्रधानमन्त्री बनेका नेपालले कामचलाउ हैसियतलाई प्रशस्त दुरुपयोग गरिसकेपछि सेना समायोजन प्रक्रिया पूरा गरेर नाम कमाउने कुटिल सदासयता देखाएका थिए । आन्तरिक विवादको घेरामा परेका प्रचण्डले त्यतिवेला पनि निकै साहसपूर्ण र चामत्कारिक निर्णय लिँदै शक्तिखोरको समारोहमा जनसेनालाई विशेष समिति मातहत ल्याउने निर्णयमा हस्ताक्षर गरेका थिए । अर्को आइसब्रेकमार्फत प्रचण्डले संविधानसभाको औचित्य र अर्थपूर्ण राजनीतिको सम्भावनालाई एकैपटक उजागर गरिदिएका छन् । संविधानसभालाई 'फेल्ड डोमेन' अर्थात् असफल स्थल बन्नबाट माओवादीको यही निर्णयले जोगाएको छ ।
सेना हस्तान्तरणपछि माओवादीको नेतृत्वमा सहमतिको सरकार बन्ने अपेक्षा थियो । एकप्रकारको मौन सम्मति शक्तिखोर समारोहमै उब्जिएको पनि हो । तर, कैयौँ बैठक र द्विपक्षीय तथा त्रिपक्षीय वार्ता एकपछि अर्को गर्दै असफल हुन थालेपछि प्रधानमन्त्रीको निर्वाचन पुनः अर्थहीन हुने सम्भावना बढेको थियो । सायद यही स्थितिको छनक पाएर हुन सक्छ, माधव नेपाल र केपी ओलीले झलनाथ खनाललाई पुनः एकपटक प्रधानमन्त्रीको उम्मेदवार बनाए । माओवादीले अन्तिम घडीमा लिएको निर्णय त्यसैले पनि एकप्रकारको झट्का बन्न पुग्यो र स्तब्धताकै बीचमा झलनाथ प्रधानमन्त्री घोषित भए । 'नेपालीको सरकार' बन्नुपर्ने आशय व्यक्त गर्दै आएको माओवादीका लागि यो 'यु टर्न' रणनीतिक सफलता पनि हो ।
चामत्कारिक निर्णयमार्फत देशलाई प्रधानमन्त्री दिन र लामो भद्दा राजनीतिक खेलको पटाक्षेप गर्न त माओवादी सफल भयो । तैपनि कतै उसको यो कदम करिम बक्सको जुत्ताजस्तो हुन पुग्ने त होइन भन्ने प्रश्नले पछिसम्म पनि उसलाई तर्साइरहनेछ । करिम बक्स लोककथाका एक पात्र हुन् । अत्यन्त लोभी करिम पुरानो जुत्तालाई टालिरहन्थे, तर नयाँ जुत्ता किन्ने कुनै उत्साह राख्दैनथे । टाल्दाटाल्दै उनको जुत्ता विरूप, भद्दा र गह्रौँ हुँदै गयो । फाटेको ठाउँमा टाँसिएका रबरका टुक्रा, मर्मत गर्दा प्रयोग गरिएका काँटी इत्यादिका कारण करिम बक्सको जुत्ता अत्यन्त मोटो पनि भइसकेको थियो । तैपनि, उनले त्यो जुत्ता फाल्न सकेनन् । एकदिन त्यही जुत्ताका कारण चिप्लिएर उनी लडे र मरे ।
पछिल्लो समयको माओवादी करिम बक्सकै हालतमा छ । ऊ आफैँभित्र र आफूबाहिरको प्रतिकूलतालाई टालेर काम चलाउने निरन्तर यत्नमा छ । व्यापक ठूलो संगठन, आन्दोलनजस्तो जनसमर्थन र ऊर्जायुक्त पार्टीका रूपमा उसको उदयले पुराना दलहरूको अस्तित्वमाथि प्रश्नको पासो तेस्र्यायो । संविधानसभा निर्वाचनको व्यापक जितपछि उसले सम्पूर्ण राजनीतिमा एकछत्र प्रभाव मात्र जमाएन, अन्तर्राष्ट्रियस्तरमा समेत प्रभाव स्थापित गर्यो । तर, संविधानसभाको शक्तिसंरचनामा स्पष्ट बहुमत नभएको र आफ्नो छोटो शासनकालमा पुरानो सत्तामाथि हस्तक्षेप गर्ने प्रयत्न गरेकै कारण पुराना दलहरू नयाँ खोल फुकालेर उसको विरुद्ध मोर्चाबन्दी गर्न पुगे । नयाँ ध्रुवीकरणले प्रगतिशील र यथास्थितिवादी शक्तिको स्पष्ट रेखांकन गरेपछि ऊ एक्लियो । विशेषतः भारतीय भूमिका अत्यन्त भद्दा र खुला हुँदै गएपछि माओवादी ट्याक्टिकल मेनुभरिंग अर्थात् कार्यनीतिक चक्कर सिर्जना गर्ने आफ्नै योजनामा आफैँ फन्का मार्न बाध्य भयो ।
त्यतिवेलादेखि माओवादी आफ्नो राजनीतिलाई तीव्र हस्तक्षेपमार्फत अघि बढाउन असफल हुँदै गयो । अनि उसले करिम बक्सको जस्तो टालटुले नीति लिन थाल्यो । हस्तक्षेपकारी चरित्र गुमाउँदै गएपछि बनेको नकारात्मक राजनीतिक ग्राफले उसलाई क्रमशः आन्तरिक संघर्षमा झोसिदियो । तर, आन्तरिक संघर्ष व्यवस्थापनमा पनि माओवादी टालटुले नीति अख्तियार गरिरहेको छ । माधव नेपालको राजीनामापछि जसरी पनि सरकारको नेतृत्व लिने उसको दाबी जुन हदसम्म टालटुले थियो, पछि उम्मेदवारी फिर्ता लिने प्रचण्डको निर्णय पनि धेरै हदसम्म प्रतिक्रियात्मक र परिस्थितिजन्य थियो । परिस्थितिमाथि हावी हुने प्रचण्डको शैली पछिल्लो शक्तिखोर हस्ताक्षरसम्म पुगेपछि केही अफेन्सिभ देखिएकै हो । तर, त्यो हस्ताक्षर अनमिनको अधुरो फिर्तीसँगै उत्पन्न परिस्थितिको बाध्यता थियो कि परिस्थितिमाथि प्रचण्डको हस्तक्षेप भन्ने प्रश्नले तदनुपरान्त जवाफ हासिल गर्न सकेन ।
जनसेनालाई विशेष समितिमातहत ल्याउने निर्णय अरू दलसँगको राजनीतिक लेनदेनका आधारमा भएको देखिएन । राजनीतिक लेनदेनविना त्यसो गर्नु परिपक्वता थिएन । यदि, त्यतिवेलाको राजनीतिक लेनदेनमा धोका भएको हो भने झलनाथ खनाललाई प्रधानमन्त्री बनाउने अप्रत्याशित निर्णय करिम बक्सकै जुत्ताजस्तो भद्दा र विरूप नहोला भन्न सकिन्न । प्रचण्डले पछिल्लो समय प्रदर्शन गरिरहेको लचकता, हिम्मत र क्रमभंगप्रेमले राजनीतिमा परेका भ्वाङ टाल्ने मात्र अभिप्राय राख्छन् भनेर घोषणा गर्न त सकिन्न । तैपनि, परिवर्तनको सबैभन्दा प्रमुख बाहकशक्ति भएको हुनाले उसका असफलताहरूले इतिहासलाई प्रभावित गर्ने हुनाले झलनाथलाई समर्थन गर्ने उसको निर्णय करिम बक्सको जुत्ताजस्तो क्षणिक लाभका आधारमा बनेको स्थुल निर्णय नबनोस् भन्ने शुभकामना मात्र अहिले दिन सकिन्छ । आगे झलनाथ खनालकै भर !
recaording stuidyo
पहिलो रेकडिङ्ग स्टुडियोको स्थापना
महोत्तरी समाचारदाता
जलेश्वर, माघ २० गते । महोत्तरीमा रेकडिङ्ग स्टुडियोको स्थापना भएपछि यस क्षेत्रका कलाकारहरु खुशी भएका छन् ।
महोत्तरी मात्रै नभई धनुषा, सर्लाही, जनकपुर लगायतका क्षेत्रहरुमा रेकडिङ्ग स्टुडियो नभएको कलाकारहरु बताउँछन् । पहिला पहिला कुनै पनि गीत रेकडिङ्ग गराउन भारतको पटना, नयाँ दिल्ली पुग्नुपर्ने वाध्यता रहेको थियो तर अहिले सो समस्या केही हदसम्म भएपनि टरेको छ ।
महोत्तरीको सदरमुकाम जलेश्वरमा पहिलोपल्ट माँ सरस्वती डिजिटल रेकडिङ्ग स्टुडियोको उदघाटन गरिएको छ । प्रमुख जिल्ला अधिकारी तेजप्रसाद पौडेलले उदघाटन गर्नुभएको सो स्टुडियोको स्थापना भएपछि यसक्षेत्रका कलाकारहरु हौसिएका छन् ।
‘रानी छत से निचे आजा’ लगायत दर्जनौ भोजपुरी गीतका गायक लोकेश कुमार सिंहले यसक्षेत्रमैं रेकडिङ्ग स्टुडियोको स्थापना हुुनु गौरबको कुरा भएको वताउनुहुदै नवउदयिमान कलाकार लगायत अन्यान्यलाई समेत अब सहज हुने वताउनुभयो । यसक्षेत्रमै स्टुडियोको स्थापना भएपछि समयसंगै रकमको समेत बचत हुने कलाकारहरुको ठम्याईरहेको छ । गायक सिंहले भन्नुभयो, ‘अब टाढा जाने झन्झट हुँदैन्, पैसाको पनि बचत हुन्छ ’ ।
संचारक्षेत्रसंग आवद्ध हुनुभएका नविनकुमार नवलले यस क्षेत्रका कलाकारिता क्षेत्रलाई अगाडी बढाउन तथा नवउदयिमान कलाकारहरुलाई प्रोत्साहित गर्न स्टुडियो निर्माण गरिएको जानकारी दिनुभयो । उहाँले कति रकम लगानी गरिएको भन्दा पनि मैथिली, भोजपुरी लगायतका भाषाहरुको साथै यसक्षेत्रका कलाकारहरुको संर्वद्धन हेतुले स्टुडियो निर्माण गरिएको जानकारी दिनुभयो । प्रजिअ पौडेलले सो स्टुडियोको उदघाटन गर्नुहुदै कलाकारहरुलाई यस प्रति प्रोत्साहित गर्नुपर्ने जानकारी दिनुभएको थियो ।
महोत्तरी समाचारदाता
जलेश्वर, माघ २० गते । महोत्तरीमा रेकडिङ्ग स्टुडियोको स्थापना भएपछि यस क्षेत्रका कलाकारहरु खुशी भएका छन् ।
महोत्तरी मात्रै नभई धनुषा, सर्लाही, जनकपुर लगायतका क्षेत्रहरुमा रेकडिङ्ग स्टुडियो नभएको कलाकारहरु बताउँछन् । पहिला पहिला कुनै पनि गीत रेकडिङ्ग गराउन भारतको पटना, नयाँ दिल्ली पुग्नुपर्ने वाध्यता रहेको थियो तर अहिले सो समस्या केही हदसम्म भएपनि टरेको छ ।
महोत्तरीको सदरमुकाम जलेश्वरमा पहिलोपल्ट माँ सरस्वती डिजिटल रेकडिङ्ग स्टुडियोको उदघाटन गरिएको छ । प्रमुख जिल्ला अधिकारी तेजप्रसाद पौडेलले उदघाटन गर्नुभएको सो स्टुडियोको स्थापना भएपछि यसक्षेत्रका कलाकारहरु हौसिएका छन् ।
‘रानी छत से निचे आजा’ लगायत दर्जनौ भोजपुरी गीतका गायक लोकेश कुमार सिंहले यसक्षेत्रमैं रेकडिङ्ग स्टुडियोको स्थापना हुुनु गौरबको कुरा भएको वताउनुहुदै नवउदयिमान कलाकार लगायत अन्यान्यलाई समेत अब सहज हुने वताउनुभयो । यसक्षेत्रमै स्टुडियोको स्थापना भएपछि समयसंगै रकमको समेत बचत हुने कलाकारहरुको ठम्याईरहेको छ । गायक सिंहले भन्नुभयो, ‘अब टाढा जाने झन्झट हुँदैन्, पैसाको पनि बचत हुन्छ ’ ।
संचारक्षेत्रसंग आवद्ध हुनुभएका नविनकुमार नवलले यस क्षेत्रका कलाकारिता क्षेत्रलाई अगाडी बढाउन तथा नवउदयिमान कलाकारहरुलाई प्रोत्साहित गर्न स्टुडियो निर्माण गरिएको जानकारी दिनुभयो । उहाँले कति रकम लगानी गरिएको भन्दा पनि मैथिली, भोजपुरी लगायतका भाषाहरुको साथै यसक्षेत्रका कलाकारहरुको संर्वद्धन हेतुले स्टुडियो निर्माण गरिएको जानकारी दिनुभयो । प्रजिअ पौडेलले सो स्टुडियोको उदघाटन गर्नुहुदै कलाकारहरुलाई यस प्रति प्रोत्साहित गर्नुपर्ने जानकारी दिनुभएको थियो ।
jibish Mahootari ma ghotala
जिविस महोत्तरीद्वारा राष्ट्रिय सतर्कता केन्द्रको निर्देशन अवज्ञा गर्दै विनाटेन्डर एक करोड ४ लाख रुपैयाँबराबरको विद्युत् सामग्री खरिद गर्ने तयारी
नयाँ पत्रिका
महोत्तरी, १९ माघ 2067
राष्ट्रिय सतर्कता केन्द्रको निर्देशन अवज्ञा गर्दै जिल्ला विकास समिति महोत्तरीले विनाटेन्डर एक करोड ४ लाख रुपैयाँ बराबरको विद्युत् सामग्री खरिद गर्न तयारी गरेको छ । जिविसका कर्मचारी र जिविसमा प्रतिनिधित्व गर्ने राजनीतिक दलका संयन्त्रको संयुक्त मिलेमतोमा सतर्कता केन्द्रको निर्देशनलाई अवज्ञा गरेर विनाटेन्डर विद्युत् सामग्री खरिद गर्न लागेको हो ।
यसअघि पनि विनाटेन्डर सामग्री खरिद गर्ने तयारी गरेपछि राष्ट्रिय सतर्कता केन्द्रले जिविसलाई टेन्डर आह्वान गरेर मात्रै विद्युत् सामग्री खरिद गर्न निर्देशन दिएको थियो । स्थानीय विकास अधिकारी राजेन्द्रदेव पाण्डेको अध्यक्षतामा बसेको दलीय संयन्त्रको बैठकले कांगे्रसका कोषाध्यक्ष जयकुमार चौधरीको संयोजकत्वमा ६ सदस्यीय समितिलाईर् विद्युत् सामग्री खरिद गर्ने जिम्मा दिएको जिविस स्रोतले जनाएको छ ।
संयोजक चौधरी पेसाले ठेकेदार पनि हुन् । उनी लामो समयदेखि ठेकेदारी काममा संलग्न छन् । उनले सो सामान विनाटेन्डर आप\mनै पसलबाट खरिद गराउने तयारी गरेको स्रोतको दाबी छ । निर्माण व्यवसायी संघ महोत्तरीका अध्यक्ष मुनेश्वर चौधरीले कमिसनका लागि नियमविपरीत कोटेसनबाट सामान खरिद गर्न लागेको दाबी गरे ।
चौधरीको संयोजकत्वमा रहेको समितिले विद्युत् विकास विभागबाट विद्युत् रोयल्टीबापत जिविसलाई प्राप्त एक करोड ४ लाख रुपैयाँबाट विद्युत् सामान खरिद गर्न लागेको जिविसका एक कर्मचारीले बताए । जिविस लेखा शाखाका अनुसार सो रकम हाल वैकल्पिक ऊर्जा प्रवर्द्धन इकाइ महोत्तरीलाई पेस्की दिइएको छ ।
सार्वजनिक खरिद नियमावलीमा डेढ लाख रुपैयाँभन्दा बढी १० लाख रुपैयाँसम्मको निर्माण सामग्री खरिद गर्दा कोटेसनबाट गर्नुपर्ने प्रावधान छ । त्यसका लागि पत्रपत्रिकामा कम्तीमा १५ दिने सूचना प्रकाशित गर्नुपर्ने नियम छ । त्यसमाथिको रकमको खरिदका लागि कम्तीमा ३० दिनको म्याद दिएर राष्ट्रिय पत्रिकामा सूचना प्रकाशित गरेर टेन्डर प्रक्रियामा जानुपर्ने प्रावधान छ । यसअघि केही महिनापहिले सतर्कता केन्द्र छानबिन सुरु गरेपछि बखत जिविसमा रहेका दलीय संयन्त्रले विद्युत् सामग्री खरिद गर्ने प्रक्रिया स्थगित गरेका थिए ।
समितिले जलेश्वर नगरपालिका, हतिसर्वा, भंगहा, मेघनाथगोरहन्ना, रतौली, खुट्टापिपराढी, धमौरा, सिमरदही, मटिहानी, एकरहिया, बथनाहा, प्रकौली, हलखोरी, सिस्वा कटैया, सोनामाई, रघुनाथपुर, लक्ष्मीनिया, गोनरपुरा, बेलगाछी, भरतपुर र महोत्तरी गाविसका लागि नियम उल्लंघन गर्दै विद्युत् सामग्री खरिद गर्ने तयारी गरेका हुन् । ती गाविसमा ६ वटा ट्रान्सफरमर, तार, पोललगायतका सामग्री खरिद गरिनुपर्ने छ ।
विगतमा जिविसले पाउने रोयल्टीबापतको रकम जुनसुकै शीर्षकमा खर्च गरिँदै आए पनि चालू आवमा भने विभागले विद्युतीकरणमै खर्च गर्नुपर्ने निर्देशनसहितको रकम पठाएको थियो । सोहीबमोजिम विद्युतीकरण गर्नुपर्ने प्रत्येक गाविसलाई ३० हजारदेखि ३ लाख रुपैयाँ विनियोजन गरिएको छ ।
नयाँ पत्रिका
महोत्तरी, १९ माघ 2067
राष्ट्रिय सतर्कता केन्द्रको निर्देशन अवज्ञा गर्दै जिल्ला विकास समिति महोत्तरीले विनाटेन्डर एक करोड ४ लाख रुपैयाँ बराबरको विद्युत् सामग्री खरिद गर्न तयारी गरेको छ । जिविसका कर्मचारी र जिविसमा प्रतिनिधित्व गर्ने राजनीतिक दलका संयन्त्रको संयुक्त मिलेमतोमा सतर्कता केन्द्रको निर्देशनलाई अवज्ञा गरेर विनाटेन्डर विद्युत् सामग्री खरिद गर्न लागेको हो ।
यसअघि पनि विनाटेन्डर सामग्री खरिद गर्ने तयारी गरेपछि राष्ट्रिय सतर्कता केन्द्रले जिविसलाई टेन्डर आह्वान गरेर मात्रै विद्युत् सामग्री खरिद गर्न निर्देशन दिएको थियो । स्थानीय विकास अधिकारी राजेन्द्रदेव पाण्डेको अध्यक्षतामा बसेको दलीय संयन्त्रको बैठकले कांगे्रसका कोषाध्यक्ष जयकुमार चौधरीको संयोजकत्वमा ६ सदस्यीय समितिलाईर् विद्युत् सामग्री खरिद गर्ने जिम्मा दिएको जिविस स्रोतले जनाएको छ ।
संयोजक चौधरी पेसाले ठेकेदार पनि हुन् । उनी लामो समयदेखि ठेकेदारी काममा संलग्न छन् । उनले सो सामान विनाटेन्डर आप\mनै पसलबाट खरिद गराउने तयारी गरेको स्रोतको दाबी छ । निर्माण व्यवसायी संघ महोत्तरीका अध्यक्ष मुनेश्वर चौधरीले कमिसनका लागि नियमविपरीत कोटेसनबाट सामान खरिद गर्न लागेको दाबी गरे ।
चौधरीको संयोजकत्वमा रहेको समितिले विद्युत् विकास विभागबाट विद्युत् रोयल्टीबापत जिविसलाई प्राप्त एक करोड ४ लाख रुपैयाँबाट विद्युत् सामान खरिद गर्न लागेको जिविसका एक कर्मचारीले बताए । जिविस लेखा शाखाका अनुसार सो रकम हाल वैकल्पिक ऊर्जा प्रवर्द्धन इकाइ महोत्तरीलाई पेस्की दिइएको छ ।
सार्वजनिक खरिद नियमावलीमा डेढ लाख रुपैयाँभन्दा बढी १० लाख रुपैयाँसम्मको निर्माण सामग्री खरिद गर्दा कोटेसनबाट गर्नुपर्ने प्रावधान छ । त्यसका लागि पत्रपत्रिकामा कम्तीमा १५ दिने सूचना प्रकाशित गर्नुपर्ने नियम छ । त्यसमाथिको रकमको खरिदका लागि कम्तीमा ३० दिनको म्याद दिएर राष्ट्रिय पत्रिकामा सूचना प्रकाशित गरेर टेन्डर प्रक्रियामा जानुपर्ने प्रावधान छ । यसअघि केही महिनापहिले सतर्कता केन्द्र छानबिन सुरु गरेपछि बखत जिविसमा रहेका दलीय संयन्त्रले विद्युत् सामग्री खरिद गर्ने प्रक्रिया स्थगित गरेका थिए ।
समितिले जलेश्वर नगरपालिका, हतिसर्वा, भंगहा, मेघनाथगोरहन्ना, रतौली, खुट्टापिपराढी, धमौरा, सिमरदही, मटिहानी, एकरहिया, बथनाहा, प्रकौली, हलखोरी, सिस्वा कटैया, सोनामाई, रघुनाथपुर, लक्ष्मीनिया, गोनरपुरा, बेलगाछी, भरतपुर र महोत्तरी गाविसका लागि नियम उल्लंघन गर्दै विद्युत् सामग्री खरिद गर्ने तयारी गरेका हुन् । ती गाविसमा ६ वटा ट्रान्सफरमर, तार, पोललगायतका सामग्री खरिद गरिनुपर्ने छ ।
विगतमा जिविसले पाउने रोयल्टीबापतको रकम जुनसुकै शीर्षकमा खर्च गरिँदै आए पनि चालू आवमा भने विभागले विद्युतीकरणमै खर्च गर्नुपर्ने निर्देशनसहितको रकम पठाएको थियो । सोहीबमोजिम विद्युतीकरण गर्नुपर्ने प्रत्येक गाविसलाई ३० हजारदेखि ३ लाख रुपैयाँ विनियोजन गरिएको छ ।
rape kand
NAYA PATRIKA 2067-10-11
'बलात्कृत महिलालाई पुनस्र्थापित गर'
महोत्तरी/ राष्ट्रिय महिला आयोगकी सदस्य मन्जु यादवले सामूहिक बलात्कारमा परेकी महिलालाई पुनस्र्थापित गराउन र दोषीलाई कारबाही गर्न माग गरेकी छिन् ।
महोत्तरीको कोल्हुवावगेया-४ की रीता -नाम परिवर्तन) खातुनलाई गाउँकै दुईजनाले २८ पुसमा सामूहिक बलात्कार गरेका थिए । बलात्कारपछि पीडितलाई न्याय दिलाउनुको साटो गाउँलेको भेलाले उनलाई गाउँनिकाला गरेको थियो । घटनाको अनुगमनमा आएकी आयोग सदस्य यादवले मानवअधिकार संरक्षण केन्द्रको कार्यालयमा पत्रकारसँग पीडितलाई पुनस्र्थापित गराउन र दोषीलाई कारबाही गर्न आफूहरूले पहल गर्ने बताइन् ।
अनुगमनका क्रममा गाउँ पुगेकी आफूसँग स्थानीय बासिन्दाले पीडित महिलालाई कुनै पनि हालतमा गाउँमा बस्न नदिने र उनलाई जबर्जस्ती राख्ने प्रयास गरिए आफूहरू भारत पस्ने अडान लिएको पनि यादवले बताइन् । यादवले भनिन्, 'स्थानीयले कि त ऊ गाउँमा बस्छे, कि हामी बस्छौँ भनिरहेका छन् ।'
घटनालाई नजिकबाट नियालिरहेका मानवअधिकार संरक्षण केन्द्र महोत्तरीका अध्यक्ष मदनकुमार झाले पीडकलाई कारबाही गर्न प्रहरीले १० दिनको समय मागेकाले आफूहरू 'पर्ख र हेर' को स्थितिमा रहेको बताए । तोकिएको समयपछि प्रहरीले कारबाही अघि बढाएन भने आफूहरू पीडितलाई पुनस्र्थापित गर्न लागिपर्ने बताए । 'पीडितलाई पुनस्र्थापना र दोषीलाई कारबाही गर्नुको विकल्प नै छैन,' उनले भने ।
'बलात्कृत महिलालाई पुनस्र्थापित गर'
महोत्तरी/ राष्ट्रिय महिला आयोगकी सदस्य मन्जु यादवले सामूहिक बलात्कारमा परेकी महिलालाई पुनस्र्थापित गराउन र दोषीलाई कारबाही गर्न माग गरेकी छिन् ।
महोत्तरीको कोल्हुवावगेया-४ की रीता -नाम परिवर्तन) खातुनलाई गाउँकै दुईजनाले २८ पुसमा सामूहिक बलात्कार गरेका थिए । बलात्कारपछि पीडितलाई न्याय दिलाउनुको साटो गाउँलेको भेलाले उनलाई गाउँनिकाला गरेको थियो । घटनाको अनुगमनमा आएकी आयोग सदस्य यादवले मानवअधिकार संरक्षण केन्द्रको कार्यालयमा पत्रकारसँग पीडितलाई पुनस्र्थापित गराउन र दोषीलाई कारबाही गर्न आफूहरूले पहल गर्ने बताइन् ।
अनुगमनका क्रममा गाउँ पुगेकी आफूसँग स्थानीय बासिन्दाले पीडित महिलालाई कुनै पनि हालतमा गाउँमा बस्न नदिने र उनलाई जबर्जस्ती राख्ने प्रयास गरिए आफूहरू भारत पस्ने अडान लिएको पनि यादवले बताइन् । यादवले भनिन्, 'स्थानीयले कि त ऊ गाउँमा बस्छे, कि हामी बस्छौँ भनिरहेका छन् ।'
घटनालाई नजिकबाट नियालिरहेका मानवअधिकार संरक्षण केन्द्र महोत्तरीका अध्यक्ष मदनकुमार झाले पीडकलाई कारबाही गर्न प्रहरीले १० दिनको समय मागेकाले आफूहरू 'पर्ख र हेर' को स्थितिमा रहेको बताए । तोकिएको समयपछि प्रहरीले कारबाही अघि बढाएन भने आफूहरू पीडितलाई पुनस्र्थापित गर्न लागिपर्ने बताए । 'पीडितलाई पुनस्र्थापना र दोषीलाई कारबाही गर्नुको विकल्प नै छैन,' उनले भने ।
الاشتراك في:
الرسائل (Atom)